خورشید در هفته گذشته فعالیت شدیدی داشته و تنها در هفته گذشته ۲۴ جهش از تاج خورشیدی پرتاب شده است که اکنون شراره‌های خورشیدی در حال آمدن به سمت زمین هستند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از ارث اسکای، در حالی که فضاپیمای اوریون ناسا برای پرواز از کنار ماه آماده می‌شود، تماشاگران آسمان می‌توانند انتظار لذت کوچک دیگری را در آسمان داشته باشند، زیرا انتظار می‌رود یک طوفان ژئومغناطیسی جزئی به زمین برخورد کند؛ البته شدت این طوفان در کلاس G۱ و از کم‌شدت‌ترین طوفان‌های خورشیدی است.
خورشید در طول هفته گذشته شاهد فعالیت‌های شدیدی بوده است. معمولاً وقتی فعالیت در خورشید افزایش می‌یابد، احتمال وقوع طوفان ژئومغناطیسی در زمین نیز افزایش می‌یابد. طوفان‌های ژئومغناطیسی خطراتی را برای زیرساخت‌ها و ارتباطات روی سیاره زمین به همراه دارند. با این حال، در هفته گذشته، سیاره ما کمی خوش شانس بود که در خط آتش خورشید قرار نداشت.
ستاره‌شناسان سطح خورشید را مطالعه می‌کنند تا تأثیری که فعالیت خورشیدی ممکن است بر سیاره ما داشته باشد را بسنجند. هر ۱۱ سال، خورشید چرخه‌ای را طی می‌کند که در آن قطب‌های آن چرخش می‌کنند و باعث فعالیت شدید مواد درونی آن می‌شود. همانطور که این رآکتور همجوشی در فضا هر از چند گاهی در طول عمر چند میلیارد ساله خود این تغییرات را انجام می‌دهد، دانشمندان آن را برای درک بیشتر در مورد این تغییرات مطالعه می‌کنند.
آنچه ناسا در هفته گذشته دیده است
در سرتاسر سیاره زمین، دانشمندان خورشیدشناس، ابزارهای زیادی را روی خورشید متمرکز کرده‌اند تا کوچکترین تغییراتی را که در آن اتفاق می‌افتد، پیگیری کنند. این چیزی است که رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا تنها طی هفته گذشته مشاهده کرده است.
در این تصاویر، مناطقی از فعالیت خورشیدی با نور روشن دیده می‌شوند، در حالی که درست در کنار آنها مناطق تاریک‌تری وجود دارد که به این معنی است که میدان‌های مغناطیسی شدید منجر به کندی موقت فعالیت خورشیدی شده است.
این‌ها که لکه‌های خورشیدی نامیده می‌شوند، مناطقی هستند که دانشمندان اغلب فوران‌های ناگهانی تشعشع را پیدا می‌کنند که به آنها شراره‌های خورشیدی می‌گویند. شراره‌های خورشیدی انفجارهای بزرگ و تشعشع‌های شدیدی هستند که می‌توانند در سراسر منظومه شمسی حرکت کنند و با هر چیزی که سر راهشان قرار می‌گیرد، درگیر شوند و تعامل داشته باشند.
گاهی اوقات، این فوران‌ها با موادی از سطح خورشید نیز همراه است که به فضا فرستاده می‌شوند. به این موارد، خروج جرم تاجی (CME) می‌گویند. خوشبختانه سپر جوی سیاره ما اغلب این فوران‌های انرژی را جذب می‌کند و بشریت و سایر گیاهان و جانوران را از آسیب آن در امان نگه می‌دارد.
طوفان خورشیدی در پیش است
ماه گذشته گزارش شد که چگونه تشکیل حفره‌های تاجی منجر به ظاهر شدن شمایلی شبیه به یک لبخند روی سطح خورشید شده است. یک حفره تاجی‌مانند یک لکه خورشیدی، تاریک به نظر می‌رسد. با این حال، به جای این که میدان مغناطیسی به دور خود خورشید حلقه بزند، میدان مغناطیسی یک حفره تاجی به شکل میدان باز به فضای بین سیاره‌ای گسترش می‌یابد که می‌تواند شراره‌های خورشیدی و همچنین CME منتشر کند.
انتظار می‌رود بادهای خورشیدی پرسرعت امروز از یک حفره تاجی به زمین برسند که با فوران‌های CME که در ۱۷ نوامبر نیز رخ داد، به زمین می‌پیوندد. بنابراین، زمین که در هفته گذشته از تشعشعات شدید گریخته بود، اکنون برخی از آنها را دریافت کند.
با این وجود، شدت این دو رویداد به طور کلی هنوز کم است و به عنوان طوفان ژئومغناطیسی کلاس G۱ طبقه‌بندی می‌شوند که کم‌شدت‌ترین طبقه است. بنابراین خطری جدی زیرساخت‌های ارتباطاتی را تهدید نمی‌کند و چیزی که احتمالاً روی می‌دهد، ایجاد چند افق قطبی شمالی شگفت‌انگیز است که مردم ساکن در مناطق شمالی ایالات متحده مانند مینه‌سوتا و مونتانا اگر آسمان صاف باشد، می‌توانند آن را ببینند.