سازمان پژوهشهای فضایی هند(Indian Space Research Organisation) که به اختصار ISRO نامیده می‌شود، به دنبال توسعه موشک‌های قابل استفاده مجدد است و قصد دارد تا سال ۲۰۳۵ ایستگاه فضایی خود را ایجاد کند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از هندوستان تایمز، رئیس سازمان پژوهشهای فضایی هند گفته است که وسیله پرتاب ماهواره قطبی یا پرتابگر ماهواره قطبی(PSLV) که موشک پرقدرت این سازمان است، بر اساس فناوری توسعه یافته در دهه ۱۹۸۰ ایجاد شده است و نمی‌توان از آن برای پرتاب موشک در آینده استفاده کرد.
از آنجایی که هند در نظر دارد تا سال ۲۰۳۵ ایستگاه فضایی خود را راه اندازی کند، سازمان تحقیقات فضایی هند(ISRO) به بخش صنعتی این کشور پیشنهاد کرده است که با آنها در توسعه یک موشک قابل استفاده مجدد که قادر به حمل محموله‌های سنگین‌تر به مدار است، همکاری کند.
"اس سومانات"(S Somanath) رئیس سازمان پژوهشهای فضایی هند گفت که این آژانس فضایی در حال کار بر روی طراحی یک موشک با نام "پرتابگر نسل آینده"(NGLV) است و مایل است بخش صنعتی این کشور با آن در توسعه این موشک همکاری کند.
وی گفت: هدف ما این است که صنعت هند نیز در این روند با ما همراه باشند. لازم نیست همه پول توسط ما سرمایه‌گذاری شود. ما می‌خواهیم بخش صنعتی نیز برای ایجاد این موشک سرمایه گذاری کند.
وی گفت که این موشک قرار است محموله ۱۰ تنی را در مدار انتقالی زمین‌ایستا(GTO) یا محموله ۲۰ تنی را به مدار پایینی زمین(LEO) حمل کند.
یکی دیگر از مقامات سازمان پژوهشهای فضایی هند گفت که موشک جدید مفید خواهد بود زیرا هند قصد دارد تا سال ۲۰۳۵ ایستگاه فضایی خود را داشته باشد و همچنین به ماموریت‌های فضایی عمیق، پروازهای فضایی انسانی، ماموریت‌های باری و قرار دادن چندین ماهواره ارتباطی در مدار به طور همزمان چشم دوخته است.
"پرتابگر نسل آینده"(NGLV) به عنوان یک پرتابگر ساده و قوی طراحی شده است که برای حمل بارهای زیاد طراحی شده است که این امر حمل و نقل فضایی را مقرون به صرفه‌تر می‌کند.
سومانات گفت: وسیله پرتاب ماهواره قطبی(PSLV)، که موشک قوی سازمان پژوهشهای فضایی هند است بر اساس فناوری توسعه یافته در دهه ۱۹۸۰ تولید شده است و نمی‌توان از آن برای پرتاب موشک در آینده استفاده کرد.
سازمان پژوهشهای فضایی هند قصد دارد طراحی "پرتابگر نسل آینده" را ظرف یک سال آماده کند و سپس آن را برای تولید به بخش صنعتی عرضه کند و اولین پرتاب آزمایشی آن برای سال ۲۰۳۰ برنامه‌ریزی شده است.
"پرتابگر نسل آینده" می‌تواند یک موشک سه مرحله‌ای باشد که نیرویش را از ترکیب سوخت سبز مانند متان و اکسیژن مایع یا نفت سفید و اکسیژن مایع به دست می‌آورد. بر اساس گزارش‌ها، ارزش برنامه‌های سازمان فضایی هند در سال ۲۰۲۰ به ۹.۶ میلیارد دلار(حدود ۷۸۹۹۶ کرور روپیه) رسید و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ به ۱۲.۸ میلیارد دلار(حدود ۱.۰۵.۳۲۸ کرور روپیه) برسد زیرا هند تمرکز خود را بر رشد فراگیر معطوف کرده است.
از نظر دلاری، بخش خدمات و برنامه‌های کاربردی ماهواره‌ای با گردش مالی ۴.۶ میلیارد دلار(حدود ۳۷۸۵۲ کرور روپیه) تا سال ۲۰۲۵ بزرگترین بخش خواهد بود و پس از آن بخش زمینی با ۴ میلیارد دلار(حدود ۳۲۹۱۵ کرور روپیه) و تولید ماهواره با ارزش ۳.۲ میلیارد دلار(حدود ۲۶۳۳۲ کرور روپیه) و خدمات پرتاب با یک میلیارد دلار(حدود ۸۲۲۹ کرور روپیه) قرار خواهد گرفت.
در این گزارش آمده است که سهم هند در بخش خدمات پرتاب در سال ۲۰۲۰ به ۶۰۰ میلیون دلار(حدود ۴۹۳۷ کرور روپیه) رسیده و پیش‌بینی می‌شود با نرخ رشد ۱۳ درصدی سالانه تا سال ۲۰۲۵ به یک میلیارد دلار برسد.