ماه یا مریخ؛ هر کدام زودتر بهتر/ از آرزوهای بزرگ نترسید

اگر حق انتخاب داشتید، ترجیح می‌دادید به ماه بروید یا مریخ؟ این سوال شاید برای بسیاری از ما یک سوال نظری باشد، اما برای جسیکا واتکینز فضانورد آمریکایی، کمی متفاوت است. واتکینز در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرانسه با خنده به این سوال پاسخ می‌دهد و می‌گوید: هر کدام زودتر انجام شود!
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از isna و به نقل از فیز، جسیکا واتکینز(Jessica Watkins) که اکنون ۳۴ ساله است، سال‌های زیادی را در آژانس فضایی ایالات متحده ناسا پیش رو دارد و به خوبی می‌تواند یکی از اولین زنانی باشد که در سال‌های آینده به عنوان عضوی از تیم آرتمیس قدم بر ماه می‌گذارند.
ماموریت‌های مریخ نیز در آینده انجام می‌شود، اما با توجه به اینکه فضانوردان اغلب تا دهه ۵۰ زندگی خود به فعالیت مشغول هستند، واتکینز احتمالاً می‌تواند به مریخ هم سفر کند.
او با اشاره به این که در هر صورت هر دوی این موارد خوب است می‌گوید:  مطمئناً از اینکه بتوانم بخشی از تلاش‌ها برای رفتن به سطح سیاره دیگری، چه ماه یا مریخ، باشم، بسیار هیجان زده خواهم بود.
در همین حال، اولین پرواز فضایی واتکینز تاریخ ساز بوده است. او اولین زن سیاهپوستی است که اقامتی طولانی مدت در ایستگاه فضایی بین‌المللی دارد. او تاکنون سه ماه را به عنوان متخصص ماموریت در این ایستگاه سپری کرده و سه ماه دیگر به پایان کارش مانده است.
ماموریت‌های آپولو که طی آن، بشر به ماه فرستاده شد، صرفاً توسط مردان سفیدپوست انجام می‌شد و ناسا در طول سال‌ها به دنبال گسترش تنوع کاندیداهای خود بوده است.
این آژانس اکنون می‌خواهد هم زنان و هم افراد رنگین‌پوست را به ماه بفرستد.
واتکینز می‌گوید: من فکر می‌کنم این یک نقطه عطف مهم برای این آژانس فضایی، این کشور و همچنین جهان است. داشتن نماینده مهم است. سخت است به کسی تبدیل شوید که نمی‌توانید ببینید.
او افزود: از همه کسانی که پیش از من آمده‌اند، سپاسگزارم. زنان و فضانوردان سیاه‌پوستی که راه را برای حضور من در اینجا هموار کردند.
فضانوردِ زمین‌شناس
واتکینز که در گیترزبرگ، مریلند در حومه واشنگتن به دنیا آمد، در کلرادو بزرگ شد و برای تحصیل در رشته زمین‌شناسی در دانشگاه استنفورد به کالیفرنیا رفت.
در طول تحصیل در مقطع دکتری در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، تحقیقات او تا حدی بر روی مریخ متمرکز بوده است. او بر روی مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا کار کرده است. این مریخ‌نورد به تازگی ۱۰ سالگی خود را در سیاره سرخ جشن گرفته است. واتکینز در طول مدت حضورش در ایستگاه فضایی بین‌المللی، یک مطالعه علمی درباره این سیاره نیز منتشر کرده است. او می‌گوید: من مطمئناً خودم را زمین شناس، دانشمند، فضانورد می‌نامم.
واتکینز لحظه‌ای را به یاد می‌آورد که دریافت می‌خواهد فضا و زمین‌شناسی سیاره‌ای که ترکیبی از تشکیل اجرام آسمانی مانند سیارات، قمرها و سیارک‌ها است شغل او باشد.
این هدف در یکی از اولین کلاس‌های زمین‌شناسی او، در یک سخنرانی در مورد برافزایش سیاره‌ها، یا زمانی که اجرام به تدریج با یکدیگر برخورد می‌کنند و اجسام بزرگ‌تر و در نهایت سیارات تشکیل می‌دهند، شکل گرفت.
او می‌گوید: به یاد می‌آورم که در مورد آن فرآیند یاد گرفتم و بعد متوجه شدم که این همان کاری است که می‌خواهم برای بقیه عمرم انجام دهم و در مورد آن مطالعه کنم.
برنامه آرتمیس، که جانشینی برای سری ماموریت‌های آپولو است، با هدف حضور پایدار انسان در ماه برنامه‌ریزی شده است. هدف نهایی، راه اندازی پایگاهی است که ایستگاه عملیاتی پیش رو برای هرگونه سفر احتمالی به مریخ باشد. اولین ماموریت بدون سرنشین تحت برنامه آرتمیس قرار است اواخر ماه اوت انجام شود. واتکینز یکی از ۱۸ فضانوردی است که برای تیم آرتمیس انتخاب شده تا یا پشتیبانی زمینی را بر عهده بگیرد یا در نهایت به ماه پرواز کند. به طور رسمی، هر فضانورد فعال ناسا که در حال حاضر ۴۲ نفر هستند، این شانس را دارند که برای شرکت در ماموریت فرود بر ماه انتخاب شوند.
محدودیت‌ها را از بین ببرید
در حالی که تجربه ماموریت‌های قبلی ممکن است در انتخاب ناسا برای خدمه اولین پرواز سرنشین‌دار آرتمیس تاثیر بگذارد، پیشینه آکادمیک واتکینز مطمئناً می‌تواند شانس او ‌را برای انتخاب شدن افزایش دهد.
خوش اخلاق بودن و داشتن روحیه تیمی سالم نیز برای اعضای تیم‌های ماموریت‌های فضایی که مدت زمانی طولانی را در فضاهای کوچک محصور می‌شوند، اهمیت زیادی دارد.
واتکینز می‌گوید که همکارانش او را "آسان‌گیر" می‌دانند و بازی راگبی نیز به او ارزش کار تیمی را آموخته است.
او فضانورد بودن را چگونه معنا می‌کند؟
او می‌گوید: میل به کاوش و تمایل به ادامه دادن برای از بین بردن محدودیت‌های انسانی در همه ما وجود دارد و من فکر می‌کنم این همان چیزی است که ما را متحد می‌کند.
واتکینز می‌گوید که در جوانی آرزوی رفتن به فضا را داشته و همیشه آن را در ذهن خود نگه داشته است، بی آن که فکر کند امکان به وقوع پیوستن آن وجود دارد.
او می‌گوید: از آرزوهای بزرگ نترسید. هرگز نخواهی فهمید چه زمانی رویاهایت به حقیقت می‌پیوندند.