دانشمندان تایید کردند که یک دنباله‌دار رصد شده در سال ۲۰۱۴ بزرگترین دنباله‌داری است که تاکنون در تاریخ بشر دیده شده است و در واقع آن‌قدر بزرگ است که تقریباً در دسته سیاره‌های کوچک قرار می‌گیرد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، به نظر می‌رسد این خبر را باید به یک مورد جدید از اطلاعات عمومی به خاطر سپرد، چرا که یک بیانیه مطبوعاتی از جانب یک گروه بین‌المللی از ستاره شناسان به تازگی تایید کرده است که دنباله‌داری که برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ مشاهده شد، بزرگترین دنباله‌دار شناسایی شده توسط تلسکوپ‌های انسانی است.
این گروه از "رصدخانه پاریس" و موسسه اخترشناسی "آندالوسیا-CSIC" مقاله‌ای را در مجله Astronomy and Astrophysics منتشر کرده‌اند که در آن جزئیات چگونگی تایید اندازه و رتبه‌بندی این دنباله‌دار موسوم به "UN۲۷۱ ۲۰۱۴" را شرح داده‌اند.
هنگامی که این دنباله‌دار که با نام "برناردینلی-برنشتاین" نیز شناخته می‌شود، برای اولین بار مشاهده شد، محققان دریافتند از ابر اورت سرچشمه گرفته است. این دنباله‌دار به اندازه نپتون از ما دور بود و ستاره‌شناسان قادر به تعیین اندازه آن نبودند. با نزدیک شدن تدریجی این دنباله‌دار در سال‌های بعد، مشخص شد که به شکلی غیرعادی، بزرگ است و محققان شروع به تخمین اندازه آن کردند و دریافتند که ممکن است تا ۳۷۰ کیلومتر عرض داشته باشد.
این مطالعه جدید از داده‌های جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ "آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما" برای تعیین دقیق‌تر اندازه این دنباله‌دار بهره برد. اخترشناسان با استفاده از این داده‌ها توانستند طول موج‌های نور ساطع شده از "UN۲۷۱ ۲۰۱۴" را مطالعه کنند تا اندازه‌گیری‌های خود را انجام دهند. این یک روش غیرعادی است، زیرا دنباله‌دارها معمولاً با مقدار فضایی که از آسمانی در مقایسه با فاصله‌شان از زمین می‌پوشانند، اندازه‌گیری می‌شوند.
محققان اندازه‌گیری‌های خود را با دقت بر روی طول موج تشعشعات مایکروویو این دنباله‌دار که توسط غباری که از سنگ فضایی ساطع نمی‌شد، انجام دادند. آنها دریافتند برای اینکه این دنباله‌دار بتواند چنین نور زیادی را منعکس کند، باید تقریباً ۱۳۷ کیلومتر عرض داشته باشد. اگرچه این اندازه به اندازه تخمین ۳۷۰ کیلومتری قبلی نیست، اما به اندازه‌ای بزرگ است که آن را به بزرگترین دنباله‌دار مشاهده و اندازه‌گیری شده توسط دانشمندان در تاریخ تبدیل می‌کند. همچنین آن را به دسته سیاره‌های کوچک نزدیک می‌کند.
گفتنی است که قبل از دنباله‌دار "UN۲۷۱ ۲۰۱۴"، رکورددار بزرگترین دنباله‌دار مشاهده شده، دنباله‌داری به نام "هیل باپ"(Hale-Bopp) بود که تقریباً ۷۴ کیلومتر عرض داشت.
جالب اینجاست که دنباله‌دار "UN۲۷۱ ۲۰۱۴" رکورد خود را به مدت طولانی حفظ نخواهد کرد، چرا که محققان ضمن اشاره به این نکته که اندازه‌گیری آنها از این دنباله‌دار، دورترین اندازه‌گیری است که تا به حال از انعکاس یک دنباله‌دار انجام شده است، گفتند که با نزدیک شدن "UN۲۷۱ ۲۰۱۴" به خورشید، به طور مداوم یخ از دست می‌دهد، به این معنی که وقتی شروع به دور شدن از خورشید کند، نصف اندازه فعلی‌اش خواهد بود.