یک عکاس با ارسال بالونی مجهز به یک دوربین بر فراز آسمان آلاسکا، تصاویر خیره کننده‌ای از شفق قطبی ثبت کرده است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از isna و دیلی میل، شهر فربنکس در آلاسکا بهترین مکان برای دیدن شفق‌های قطبی قلمداد می‌شود، اخیرا یک عکاس با ثبت تصاویر جدیدی از شفق‌های قطبی از فضا تصاویری جذاب از این پدیده ثبت کرده است.
"نیت لوب"(Nate Luebbe) یک دوربین را به یک بالون هواشناسی متصل کرد و آن را به سمت استراتوسفر پرتاب کرد و اجازه داد تا این دوربین تصاویری از نورهای سبز و صورتی رنگی که در حال تابیدن بر زمین بودند، ثبت کند.
لوب در یک ایمیل به سایت دیلی‌میل گفت: بیشتر افرادی که می‌خواهند شفق‌های قطبی را ببینند با هواپیما به فربنکس یا ایسلند می‌روند و معمولاً برای اولین بار در هنگام سوار شدن به هواپیما آنها را می‌بینند.
دیدن آنها از فاصله بسیار زیاد در هوا فوق‌العاده منحصر به فرد است و من می‌خواستم این تجربه را داشته باشم و آن را به اوج خود برسانم. این بالون ۱۰ فوتی قبل از آنکه به حداکثر ارتفاع خود برسد، حدود دو ساعت مسافت را طی کرد. در نهایت بالون به ارتفاع ۱۲۶ هزار فوت(۳۸ کیلومتر) بالاتر از سطح زمین رسید و این تصاویر را ثبت کرد.
دوربین "سونی" که در یک جعبه محافظ قرار داشت، پس از فرود بالون، توسط لوب و با کمک هلی‌کوپتر روز بعد روی زمین یافت شد.
لوب در فیلم مستند ۲۹ دقیقه‌ای "Light Side Up" گفت: من در حرفه خود بسیار خوش شانس هستم زیرا چیزهایی شگفت انگیزی را دیده‌ام. من در شهر ماچو پیچو طلوع آفتاب را دیده‌ام، در جایی ۲۰ فوت از یک خرس قطبی وحشی فاصله داشته‌ام و حال زیباترین پدیده طبیعی یعنی شفق قطبی را دیده‌ام.
لوب به دیلی‌میل گفت که در مورد قرض گرفتن دوربین جدید "a۷S III " شرکت سونی که به طور خاص برای عکس‌های کم نور طراحی شده و برای پروژه او ایده آل است، با سونی تماس گرفته است.
وی افزود: وقتی آنها تأیید کردند که می‌توانیم چند مدل پیش تولید را قرض بگیریم، می‌دانستیم که زمان انجام این کار فرا رسیده است. پرتاب و فرود بالون با موفقیت انجام شد اما وقتی لوب و همکارانش با هلی کوپتر به دنبال جعبه‌ای که درونش دوربین بود، رفتند سه ساعت و نیم به دنبال دوربین بودند چرا که سیستم GPS خراب شده بود.
وی افزود: هنگامی که دوربین را پیدا کردیم ما حتی نمی‌توانستیم صبر کنیم تا برای تماشای فیلم به هتل خود برگردیم، بنابراین به نزدیکترین رستوران رفتیم، دوربین را از جعبه بیرون آوردیم و کل پرواز دو ساعته را همانجا تماشا کردیم.
