محققان دانشگاه "کپنهاگ" دریافته‌اند که شکل اولیه کره زمین تنها در طول پنج میلیون سال ایجاد شده است، در حالی که تاکنون تصور می‌شد شکل گیری اولیه زمین ۵۰ میلیون سال به طول انجامیده است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و ژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، محققان دانشگاه "کپنهاگ" می‌گویند شکل اولیه زمین تنها طی پنج میلیون سال ایجاد شده است که حاکی از شکل گیری ۱۰ برابر سریع‌تر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد.
کارشناسان تاکنون تصور می‌کردند که این روند بین ۱۶.۷ تا ۵۰ میلیون سال طول کشیده است.
گروه محققان دانمارکی این نظریه سنتی را که می‌گوید زمین اولیه از طریق برخورد تصادفی اجرام بزرگ طی ده‌ها میلیون سال شکل گرفته است، رد کردند. درعوض، آنها این ایده را مطرح می‌کنند که سیاره‌ها از طریق اجتماع نسبتاً سریع گرد و غبار کیهانی ایجاد می‌شوند.
"مارتین شیلر" نویسنده این مطالعه از دانشگاه کپنهاگ گفت: ما از گرد و غبار که اندازه‌ای میلی‌متری دارند، شروع کردیم. این ذرات همگی گرد هم می‌آیند، روی یک جرم در حال رشد می‌بارند و یک سیاره را می‌سازند.
وی افزود: این نظریه نه تنها از نظر پیامدهای شکل گیری سریع زمین برای منظومه شمسی ما جالب است، بلکه می‌توانیم ارزیابی کنیم که سیارات در جایی دیگر از کهکشان چگونه شکل می‌گیرند.
کلید یافته‌های جدید از دقیق ترین اندازه گیری‌های تا به امروز از مخلوط ایزوتوپ‌های آهن در شهاب سنگ‌های مختلف بدست آمده است.
دکتر "شیلر" و همکارانش فقط یک نوع شهاب سنگ را با ترکیبی شبیه به زمین پیدا کردند که به "chondrites CI" معروف است.
گرد و غبار در این نوع شهاب سنگ توسط این گروه به عنوان بهترین معادل ترکیب منظومه شمسی توصیف می‌شود و می‌گویند به ترکیب گرد و غبار و گازی است که در دیسک ماده اطراف خورشید که منجر به تشکیل سیاره‌ها شده است، شبیه است.
هنگامی که زمینِ جوان برای اولین بار شروع به شکل گیری کرد، همراه با حرارت خورشید گرد و غباری از آهن که دارای یک ترکیب منحصر به فرد بوده است، به ساخت آن کمک کرده است.
پس از چند صد هزار سال از ابتدای عمر منظومه شمسی، این گرد و غبار آن قدر سرد شد که بدون تغییر از آن محدوده خارج و وارد منطقه‌ای شود که زمینِ اولیه در آن ایجاد شده است.
دکتر "شیلر" توضیح داد: این گرد و غبار اثر ترکیب آهن را در گوشته زمین گذاشته است و این تنها در صورتی ممکن است که بیشتر آهن قبلی در هسته خارج شود.
به همین دلیل تشکیل هسته اولیه باید زودتر اتفاق افتاده باشد.
اگر شکل گیری زمین یک فرآیند تصادفی بوده است که فقط از به هم خوردن اجرام به وجود آمده باشد، هرگز نمی‌توانستیم ترکیب آهن کره زمین را تنها با یک نوع شهاب سنگ مقایسه کنیم، بلکه مخلوطی از همه چیز دریافت می‌کردیم.
"مارتین بیزارو" یکی از محققان این مطالعه و شیمیدان کیهانی دانشگاه کپنهاگ می‌گوید: اگر این نظریه رشد پیوسته سیاره‌ها درست باشد، احتمالاً آب فقط محصول جانبی تشکیل سیاره‌ای مانند زمین است. این امر باعث می‌شود که عناصر حیات به احتمال زیاد در جاهای دیگر جهان وجود داشته باشند.
وی افزود: وقتی ما این مکانیسم‌ها را در منظومه شمسی خود درک می‌کنیم، ممکن است استنتاج‌هایی مشابه در مورد سایر منظومه‌های سیاره‌ای در کهکشان انجام دهیم. از جمله اینکه در کدام نقطه و مرحله و در چه زمانی آب به وجود می‌آید.
محققان بر این باورند که سایر سیاره‌های جهان نیز ممکن است با همین سرعت از طریق جمع شدن گرد و غبار کیهانی شکل بگیرند.
این بدان معنی است که سیاره‌های خارج از منظومه شمسی ما ممکن است سریع‌تر از آن چیزی که تصور می‌شود، تشکیل شده باشند و این امر، احتمال پیدا کردن حیات در جاهای دیگر جهان را افزایش می‌دهد.
این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.