گروهی از پژوهشگران "دانشگاه شیکاگو"(University of Chicago) در مطالعه اخیرشان با استفاده از دادههای تلسکوپ فضایی "اسپیتزر" ناسا دریافتهاند که گرمای KELT-۹b بیش از حد تصور است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، سیاره فراخورشیدی "KELT-۹b" به عنوان سیاره مشتری فوقالعاده داغ شناخته شده است و سیاره فراخورشیدی است که به دور ستاره نوع B / نوع A KELT-۹ میچرخد. این سیاره فراخوشیدی در فاصله حدود ۶۷۰ سال نوری از زمین واقع شده است.
با دمای سطح ۷ هزار و ۸۰۰ درجه فارنهایت(۴ هزار و ۳۰۰ درجه سانتیگراد) این سیاره داغترین سیارهای است که تاکنون دانشمندان کشف کردهاند.
اخیراً گروهی از اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا ثابت کردند که گرمای KELT-۹b بیش از حد تصور است و به همین دلیل مولکولها نیز در آنجا از هم میپاشند و پیوندهای آنها از هم میشکند.
مولکولهای گاز هیدروژن احتمالاً هنگام روز در KELT-۹b جدا میشوند و تا زمانی که اتمهای جدا نشده آنها به سمت شب سیاره باز نگردند، قادر به دوباره بهم پیوستن نیستند. اگرچه این سیاره خیلی گرم است، خنک شدن جزئی سمت شب برای بازسازی مولکولهای گاز هیدروژن کافی است.
برای مطالعه KELT-۹b، دانشمندان از تلسکوپ فضایی اسپیتزر برای تجزیه و تحلیل دمای این سیاره استفاده کردند. اسپیتزر که مشاهدات را در نور مادون قرمز انجام می دهد، میتواند انواع تغییرات جزئی در دمای سیاره را نیز اندازهگیری کند. پس از بررسی دادههای این تلسکوپ متوجه شدند تغییراتی در جو این سیاره رخ داده است.
این مشاهدات به دانشمندان این امکان را میدهد تا فرق بین روز و شب KELT-۹bرا بهتر درک و بررسی کنند. در این وضعیت این سیاره به دور ستاره خود بسیار با ثبات میچرخد که یک سال فقط ۱ ۱/ ۲ روز طول میکشد. این به این معنی است که این سیاره به خوبی در مدار خود قفل شده و فقط یک روی خود را به ستارهاش نشان میدهد. دورترین طرف KELT-۹b نیز همیشه شب است اما گازها و گرما از یک طرف به طرف دیگر جریان مییابند. یک سؤال بزرگ برای محققانی که سعی در درک جو سیارات فراخورشیدی دارند این است که تابش و جریان چگونه بین یکدیگر توازن برقرار میکنند.
یافتههای این مطالعه در مجله "Astrophysical Journal Letters" منتشر شد.