ستاره‌شناسان دانشگاه سیدنی استرالیا و رصدخانه جنوبی اروپا برای نخستین بار موفق به رصد یک منظومه ستاره‌ای چرخ‌دنده‌ای در فاصله حدود 8 هزار سال نوری با زمین شده‌اند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از سی‌ان‌ان، برای اولین بار، ستاره‌شناسان یک منظومه ستاره‌ای زیبا و چرخ دنده مانند در کهکشان راه شیری را کشف کرده‌اند که در فاصله حدود 8 هزار سال نوری از ما قرار دارد.
اما خبر بد این است که این منظومه در حال کشیدن آخرین نفس‌های خود دیده می‌شود و به احتمال فراوان در آینده‌ای نزدیک با انفجار اشعه گاما از هم خواهد پاشید.
اما در عین حال، یکی از اخترشناسان می‌گوید: این منظومه به ستاره‌شناسان یک منظره جدید و بدیع از فیزیک زیبا و خطرناک را نشان می‌دهد که قبلا در کهکشان ما دیده نشده است.
این تصویر توسط تلسکوپ "وری لارژ"(Very Large) و با دوربینی موسوم به "VISIR" متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا شکار شده است.
اخترشناسان هرگز انتظار رصد چنین منظومه‌ای را در کهکشان راه شیری نداشتند.
این منظومه خورشیدی، "َApep" نام‌گذاری شده و جزئیات آن در مجله Nature ثبت شده است.
"جو کالینگهام" سرپرست این مطالعه می‌گوید: هنگامی که ما ذرات خیره کننده گرد و غبار را در اطراف این ستاره نورانی مشاهده کردیم، تصمیم گرفتیم آن را "Apep" که از اساطیر مصری است، بنامیم.
درون این منظومه، دو ستاره بزرگ وجود دارند که به دور یکدیگر می‌چرخند، همچنین یک ستاره دیگر اسیر جاذبه آنها شده و با آنها همراه شده است. این ستاره همراه، احتمالا همان جرمی است که گاز منتشر می‌کند و موجب تشکیل غبارهای ابری این منظومه شده است.
در اطراف این لانه ستاره‌ای، یک باد ستاره‌ای متشکل از ماده نیز در حال خروج از آنها است. این باد با سرعت 12 میلیون کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند که 100 هزار بار سریع‌تر از توفان‌های زمین است.
اما این چرخ‌دنده غبارآلود، خود نیز به سرعت در حال حرکت است و با سرعت 2 میلیون کیلومتر در ساعت که مانند خزیدن در مقایسه با باد ستاره‌ای است، در حال حرکت است.
انفجارهای گاما در کهکشان‌های دیگر دیده می‌شوند، اما هرگز در کهکشان ما مشاهده نشده بود. اگر چه برخی از اخترشناسان معتقدند که این انفجار ممکن است در گذشته در کهکشان ما رخ داده باشد.
این انفجارها بعد از مه‌بانگ(Big Bang)، شدیدترین و پرانرژی‌ترین وقایع در جهان هستند.
اخترشناسان می‌گویند که Apep در جهت زمین نیست. در صورتی که اگر زمین در مسیر انفجار گامای این منظومه قرار داشت، حتی با وجود فاصله 8 هزار سال نوری از زمین، می‌توانست ازون موجود در جو زمین را از بین ببرد.
محققان می‌گویند که در نهایت نمی‌توانند مطمئن باشند که آینده چه چیزی برای Apep کنار گذاشته است. این منظومه ممکن است به اندازه کافی کند شود و به شکل یک ابرنواختر عادی منفجر شود و یک انفجار گاما رخ ندهد.