به گزارش ایسنا؛ این هفت نفر از بین هزاران خلبان نیروهای مسلح آمریکا برای سفر به فضا انتخاب شدند. اما هر یک از این افراد سرنوشت شگفت‌انگیزی دارند که خواندنی است.

نخستین فضانورد از این گروه، آلن شپارد بود. وی در 18 نوامبر 1923 در شهر "ایست دری" از ایالت نیوهمپ‌شایر به دنیا آمد. پس از  اتمام دوره دبیرستان به دانشکده نیروی دریایی رفت و سپس به  نیروی دریایی آمریکا راه یافت.

پرواز فضایی وی در 5 مه 1961 اتفاق افتاد که پرتابی غیرمداری به مدت 15 دقیقه بود. بعد از این سفر، به علت ناراحتی های پزشکی از پرواز های بعدی منع شد. اما سال‌ها بعد با بر طرف شدن این مساله، مجدداً به فضانوردی روی آورد و در 1971 با "آپولو 14" سفری به کره ماه داشت و نام خود را به عنوان پنجمین انسان ماه نورد به ثبت رساند. شپارد در 1974 از ناسا کناره گیری کرد و به کار در موسسات خصوصی پرداخت. او جمعا 9 روز از عمر خود را در فضا به سر برد که از آن جمله 9 ساعت و 42 دقیقه آن در راهپیمایی بر سطح ماه گذشت. آلن شپارد سرانجام در 22 ژوئیه 1998 پس از یک بیماری طولانی درگذشت.

ویرجیل گریسام در 13 آوریل 1926  در شهر "میچل" از ایالت ایندیانا به دنیا آمد. دانشگاه پوردو را در سال 1950 به پایان رساند و به استخدام نیروی هوایی آمریکا درآمد. در 21 ژوئیه 1961 به مدت 16 دقیقه با سفینه فضایی "مرکوری" پروازی غیر مداری داشت. در پایان سفر، قایق بادی سفینه فضایی او، نتوانست به خوبی عمل کند و نزدیک بود گریسام غرق شود. او به زحمت دریچه سفینه را باز کرد و خود را از سفینه بیرون کشید. چند لحظه بعد، بالگرد نجات به دادش رسید و او را از آب گرفت.

عکس بالا ردیف جلو از راست به چپ: اسکات کارپنتر، جان گلن، دونالد اسلیتون و والتر شیرا

ردیف پشتی از راست به چپ: گوردون کوپر ، ویرجیل گریسام و آلن شپارد

عکس پایین افراد از راست به چپ: دونالد اسلیتون، والتر شیرا ، ویرجیل گریسام ، آلن شپارد ، جان گلن ، اسکات کارپنتر و گوردون کوپر حین تمرین نجات در شرایط اضطراری در پایگاه نظامی استید نوادا

دومین سفر گریسام در 23 مارس 1965 به همراه جان یانگ بر عرشه جمینی-3 صورت گرفت. این سفر حدود 5 ساعت به طول انجامید. اما این بار هم بدشانسی سراغ گریسام را گرفت، سفینه آنها در 81 کیلومتری محل پیش‌بینی شده برای فرود، در اقیانوس بر روی آب نشست و بالگردهای نجات با تأخیر آنها را از آب گرفتند.

برای پرواز با نخستین ناو آپولو، ویرجیل گریسام، ادوارد وایت دو فضانورد با سابقه و یک کیهان نورد تازه کار به نام راجر چافی انتخاب شدند. روز 27 ژانویه 1967 در حالی که سه فضانورد مشغول آموزش و تمرین قبل از پرواز بودند، سفینه آتش گرفت و هر سه نفر سوختند و جان باختند.

جان گلن را می‌توان خوشبخت‌ترین فضانورد این گروه نامید. او در روز 18 ژوئیه 1921 در شهر کمبریج از ایالت اوهایو آمریکا به دنیا آمد. درجه مهندسی فنی خود را از کالج موسکینگام اوهایو در سال 1942گرفت. از آوریل سال 1959 در زمره اولین گروه فضانوردان پذیرفته و به تمرین پرداخت. پرواز فضایی وی با ناو "مرکوری" 9 ماه بعد از یوری گاگارین، در 20 فوریه 1962 به مدت  4 ساعت و 55 دقیقه انجام شد. گلن در سال 1965 از ناسا نیز استعفا داد و به کارهای سیاسی پرداخت. وی سال‌ها نماینده ایالت اوهایو در مجلس آمریکا بود. گلن موفق شد یک بار دیگر در 29 اکتبر 1998 با شاتل فضایی به مدار زمین سفر کند و نه تنها طول اقامت فضایی خود را به 9 روز و 2 ساعت افزایش دهد که نام خود را به عنوان پیرترین فضانورد(در این زمان او 77 سال داشت) به ثبت رساند. وی در سال 2016 فوت کرد.

اسکات کارپنتر متولد اول ماه 1925 در بولدر کلورادو بود. پس از اتمام تحصیلات به نیروی دریایی آمریکا پیوست و در 9 آوریل 1959 به عنوان یکی از هفت فضانورد اولیه ناسا انتخاب شد. کارپنتر در 24 مه 1962 با سفینه مرکوری به فضا پرتاب شد. سفرش 4 ساعت و 55 دقیقه بطول انجامید. ظاهرا بازیگوشی‌های او حین سفر منجر به تمام شدن سوخت سفینه گردید و ناو او با چندین کیلومتر فاصله از نقطه تعیین شده، در اقیانوس اطلس فرود آمد. همین کار باعث شد که مسئولان ناسا دیگر تمایلی به دادن ماموریت فضایی به او نداشته باشند. کارپنتر در 1967 از ناسا کناره‌گیری کرده و به نیروی دریایی بازگشت چندی بعد وی در طرح سی‌لب که یک برنامه تحقیقاتی زیر آب بود،‌ شرکت جست و 30 روز در اعماق دریا به پژوهش پرداخت. وی در اکتبر 2013 درگذشت.

والتر شیرا در 12 مه 1923 در هاکنساک از ایالت نیوجرسی آمریکا تولد یافت. بعد از اتمام آکادمی نیروی دریایی، از سال 1945 در نیروی دریایی آمریکا مشغول به کار گشت. نخستین پرواز فضایی وی با ناو مرکوری در 3 اکتبر 1962 صورت گرفت. وی پس از 9 ساعت و 13 دقیقه پرواز سالم بازگشت.

ماموریت‌های بعدی وی عبارت بودند از :فرماندهی جمینی6 در دسامبر 1966 به همراه توماس استافورد و فرماندهی آپولو7 در اکتبر 1968 که همراه دان ایزل و والتر کانینگهام به فضا پرتاب شد. آنها ماموریت داشتند نخستین پرواز مداری سفینه آپولو را به انجام رسانند. وی در 1969 از ناسا استعفا کرد و در چندین موسسه خصوصی مشغول به کار بود. او همچنین به ایران سفر داشت و برنامه‌هایی را داشت که یک کارخانه‌ فایبرگلاس را در شیراز تاسیس کند که به نتیجه نرسید. دلیل انتخاب شهر شیراز هم به نام خود والتر شیرا برمی‌گردد. وی به این فکر کرده بود که با گذاشتن S مالکیت انگلیسی در کنار نامش(SHIRA'S) به معنی"متعلق به شیرا"، نام شیراز را نیز تداعی کند. والتر شیرا در سال 2007 فوت کرد.

گوردون کوپر متولد 6 مارس 1927 در شاونی اوکلاهاما،‌ دارای درجه مهندسی هوایی از انستیتوی فناوری نیروی هوایی آمریکا در سال 1956 بود. آخرین پرواز مرکوری را در 15 مه 1963 به مدت 24 ساعت انجام داد. کوپر همچنین فرماندهی پرواز جمینی را در 21 تا 29 اوت 1965 به عهده داشت. وی در 1970 از ناسا و نیروی هوایی آمریکا کناره گیری کرد و مدتی سرپرستی یکی از قسمت‌های کمپانی والت دینسی را به عهده داشت. او در سال 2004 درگذشت.

دونالد اسلیتون متولد ‏یک مارس 1924‏ در شهر اسپارتا از ایالت ویسکانسین بود وی با درجه مهندسی هوانوردی از دانشگاه خلبان نیروی هوایی آمریکا در این نیرو فعالیت داشت. مدتی بعد از انتخاب برای سفر به فضا، مشخص شد به دلیل مشکلات پزشکی توانایی این کار را ندارد. او به همکاری اش با ناسا ادامه داد و سرانجام توانست بر این مشکل فائق آید و در پرواز تاریخی سایوز- آپولو در 15 ژوئیه 1975‏ شرکت کند و نام خود را به عنوان هفتاد و هفتمین فضانورد جهان و چهل و سومین ‏فضانورد آمریکا به ثبت برساند. او  در ‏ ‏13 ژوئن 1993 به دلیل ‏تومور مغزی فوت کرد.