سیاهچاله‌ها ضعیف‌تر از تصور ما هستند

دانشمندان کشف کردند که میدان مغناطیسی سیاهچاله‌ها ضعیف‌تر از چیزی است که تاکنون تصور می‌شد.

به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، دانشمندان در مطالعات خود دریافتند که میدان مغناطیسی سیاهچاله‌ها آن چنان که تصور می‌شود، قوی نیست. این مطالعه براساس داده‌های قابل مشاهده جمع آوری شده از سیاهچاله V404 Cygni انجام شد.

سیاهچاله‌ها به علت شدت جاذبه گرانشی، ستاره‌ها را به هم می‌ریزند و جریان‌های ماده را تقریبا با سرعت نور منتشر می‌کنند. با این حال، مطالعه جدید، این اعتقاد را باطل کرده است.

گروهی از اخترشناسان دانشگاه فلوریدا مقاله‌ای در مجله Science منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد که میدان مغناطیسی سیاهچاله‌ها خیلی قدرتمند نیست.

دانشمندان این مطالعه را پس از دریافت یک فرصت نادر برای اندازه‌گیری میدان مغناطیسی سیاهچاله‌ای به نام V404 Cygni انجام دادند. این سیاهچاله 8 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و عرض آن 40 مایل است.

اندازه‌گیری‌ها از داده‌های جمع‌آوری شده در سال 2015 زمانی که V404 Cygni در حال انفجار فورانی نادر بود، به دست آمد.

این رویداد از لنز 34 فوتی تلسکوپ " Gran Telescopio Canarias" واقع در جزایر قناری اسپانیا رصد شد.

تیم تحقیقاتی دریافت که انرژی مغناطیسی Cygni V404 تقریبا 400 برابر کمتر از چیزی است که قبلا تخمین زده شده بود.

سنجش V404 Cygni دانشمندان را قادر ساخته است تا راجع به چگونگی کارکرد مغناطیس سیاهچاله‌ها بیشتر بدانند.

این سنجش‌ها و اندازه‌گیری‌ها همچنین محققان را قادر می‌سازد تا این معما را حل کنند که چگونه فوران ذراتی که نزدیک به سرعت نور در حال حرکت هستند، از میدان مغناطیسی سیاهچاله‌ها خارج می‌شوند، در حالیکه هر چیز دیگری به داخل آن کشیده می‌شود.

استیون ایکنبری، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: اندازه‌گیری‌های شگفت آور ما مدل‌های نظری که قبلا در زمینه‌های مغناطیس قوی سیاهچاله‌ها مطرح شده بود را دستخوش تغییر می‌کند. ما این انتظار را نداشتیم، اما اکنون خیلی از چیزهایی که تاکنون فکر می‌کردیم می‌دانیم، تغییر می‌کند.

سیاهچاله‌های کوچکتر، مانند V404 Cygni که فوران ذرات را تولید می‌کنند، بهترین نمونه برای مطالعه هستند. انفجار آنها ناگهانی و کوتاه مدت است. به عنوان مثال انفجار V404 Cygni تنها چند هفته طول کشید و انفجار قبلی آن هم در سال 1989 بود.

یافته‌های این تحقیق، دانش ما را در مورد چگونگی رفتار ماده در شرایط بحرانی، عمیق‌تر کرده است. این دانش همچنین می‌تواند سیستم‌های جی‌پی‌اس و قدرت همجوشی هسته‌ای را در آینده گسترش دهد.

دانشمندان بر این باورند که سیاهچاله‌ها ابعاد مختلفی دارند. ابرسیاهچاله‌ها آنهایی هستند که میلیون‌ها تا میلیاردها برابر بیشتر از خورشید اندازه دارند. آنها در مرکز همه کهکشان‌های عظیم حضور دارند و احتمالا در تشکیل و تکامل آن نقش مهمی ایفا می‌کنند.

نزدیک‌ترین ابرسیاهچاله نزدیک به 30 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد، بنابراین مطالعه میدان مغناطیسی آنها برای دانشمندان یک چالش بزرگ است.

خوشبختانه V404 Cygni نسبتا نزدیک است و می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا تغذیه سیاهچاله‌ها و هاضمه کیهانی(cosmic indigestion) را مطالعه کنند.