استفن هاوکینگ، فیزیکدان مشهور بریتانیایی اخیرا یک نظریه جدید در مورد پیچیده‌ترین اجسام جهان یعنی سیاه‌چاله‌ها ارائه کرده است که بر اساس آن، این اجسام رمزآلود ممکن است دروازه‌هایی به یک جهان دیگر باشند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا به نقل از Mirror، این دانشمند مشهور 77 ساله در سخنرانی اخیر خود در دانشگاه هاروارد به بحث در مورد این نظریه پیشگامانه پرداخته و اظهار کرد که سیاه‌چاله‌ها هیچ اطلاعات فیزیکی را از اجسامی که جذب می‌کند، نگه نمی‌دارد. هاوکینگ در این سخنرانی که باعث هیجان حضار شد، گفت که این اطلاعات از سیاه‌چاله بیرون آمده و احتمالا به جهان دیگری وارد می‌شوند.
دانشمندان بر این باور بوده‌اند که سیاه‌چاله‌ها به هیچ چیز حتی نور اجازه عبور از خود را نمی‌دهند. طی چندین دهه، فرضیات اولیه بر این باور متمرکز بودند که سیاه‌چاله‌ها در واقع هیچ اطلاعاتی را در مورد ستارگانی که از آن‌ها شکل گرفته‌اند، حفظ نمی‌کنند.
در سال 1974 هاوکینگ یک نظریه جدید موسوم به "تابش هاوکینگ" را ارائه کرد که جهان فیزیک را شوک‌زده کرد. وی فرض کرده بود که سیاه‌چاله‌ها ذرات زیراتمی را با حرارت تولید و منتشر می‌کنند تا زمانی که همه انرژی آن‌ها به پایان رسیده و بطور کلی تبخیر شوند. این امر بدان معنی است که سیاه‌چاله‌ها کاملا سیاه نبوده و برای همیشه باقی نمی‌مانند.
به گفته وی، این ذرات با تبخیر سیاه‌چاله نمی‌توانند بیرون بیایند و اطلاعات چیزهایی که به درون این جسم رفته‌اند، به جز مقادیری تابش و مقدار کلی جرم بنظر می‌رسد که گم می‌شوند.
هاوکینگ توضیح داد که اگر اطلاعات در مورد اجسام شکل‌دهنده سیاه‌چاله گم نشده باشند، پس سیاه‌چاله‌ها از اطلاعات زیادی برخوردارند که از جهان بیرونی پنهان هستند اما اگر این اطلاعات گمشده باشند، درک بشری در مورد علم بطور کامل تغییر می‌کند.
نظریه جدید که پارادوکس اطلاعات نام دارد، قانون علمی در مورد اینکه اطلاعات موجود بر روی یک سیستم که به زمان خاصی تعلق دارد، می‌تواند برای درک حالت آن در یک زمان دیگر مورد استفاده قرار بگیرد را به چالش طلبیده است.
به گفته هاوکینگ، اگر سیاه‌چاله‌ها درون سیاه‌چاله‌ها ناپدید شده باشند به سختی می‌توان آینده را پیش‌بینی کرد زیرا سیاه‌چاله می‌تواند هر مجموعه‌ای از ذرات را در هر زمانی منتشر کند. وی افزود که این یک اصل است که اگر شرایط قابل پیش‌بینی بودن کیهان در سیاه‌چاله‌ها گم شود، همین اتفاق می‌تواند در شرایط دیگر و حتی تاریخ رخ بدهد.
هاکینگ و همکارانش در حال حاضر به بررسی آنچه آن را "ابرتعابیر" برای درک بهتر اطلاعات باقیمانده در سیاه‌چاله‌ها می‌نامند، مشغول هستند.