اخترفیزیکدانان دانشگاه تورنتو دریافتند میلیاردها سال پیش در یک برخورد نزدیک
بین سیاره مشتری و یک سیاره غول‌پیکر دیگر، مشتری باعث اخراج آن سیاره از منظومه
شمسی شده است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، برای اولین بار در سال 2011 فرضیه حضور
سیاره پنجمی در زمان شکل‌گیری منظومه خورشید ارائه شد. طبق این فرضیه در کنار
سیارات مشتری، زحل، اورانوس و نپتون که امروزه به این نام آنها را می‌شناسیم، یک
سیاره غول‌پیکر گازی شکل دیگر نیز وجود داشته است.
سالهاست که دانشمندان گمان می‌کردند این سیاره اخراج شده همان زحل یا مشتری است.
اخراج این سیاره غول‌پیکر در نتیجه برخورد سیاره‌ای نزدیکی بوده که در آن یکی از
سیارات شتاب زیادی گرفته و از جاذبه عظیم خورشید آزاد شده و به خارج از منظومه شمسی
رانده شده است.
توجه راین کلوتیر، سرپرست تحقیق و همکارانش به قمرها و مدارهایی جلب شد که بر
اساس مدارهای مدرن کالیستو و لپتوس توسط کامپیوتر شبیه‌سازی شده‌اند. این دو به
ترتیب قمرهایی هستند که به طور منظم به دور مشتری و زحل در حال چرخشند.
کلوتیر گفت: سرانجام دریافتیم مشتری قادر به اخراج سیاره پنجم بوده و در همین
حال یک قمر را با مدار کالیستو از آن خود کرده است.
این جزئیات در مجله Astrophysical منتشر شده است.