همان‌گونه که ستاره‌شناسان به کشف احتمالی علائم حیات در سیارات دور دست نزدیک می‌شوند، یک نظریه جدید ریاضی وجود دارد که نحوه توسعه حیات را در سراسر جهان توضیح می‌دهد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، اگر حیات در سیارات دیگر وجود داشته باشد، آیا شکل‌گیری آن هر بار از مواد خام و خودبه‌خود صورت می‌گیرد یا اینکه از سیاره‌ای به سیاره‌ای دیگر و از ستاره‌ای به ستاره‌ای دیگر منتقل می شود؟ نویسندگان تحقیق جدید می‌گویند الگوهای بارز ریاضی از علائم حیات، می‌تواند پاسخگوی این سوالات باشد.
آوی لوئب، از مرکز علوم اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین گفت: حیات می‌تواند طبق الگوی مشابه یک بیماری همه‌گیر از ستاره‌ای به ستاره‌ای دیگر منتقل شود که به این ترتیب حیات در سیارات دیگر گسترش می‌یابد.
وی در ادامه افزود: در واقع حیات در کهکشان راه شیری شیوع خواهد یافت.
مفهوم گسترش حیات در سراسر سیارات و ستارگان مختلف «پان‌اسپرمیا» نام دارد، حال ممکن است موجودات زنده میکروسکوپی سوار بر یک سیارک بوده و یا موجودات هوشمند با طراحی مسیری، به یک افق جدید اسباب‌کشی کنند.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که از نظر ریاضی، هر دوی این شرایط از یک الگوی مشترک تبعیت می‌کنند.
هنری لین، سرپرست نویسندگان این مطالعه اظهارکرد: در نظریه ما، خوشه‌هایی از شکل زندگی مانند حباب‌های یک قابلمه در حال جوش در سطح همپوشانی دارند. این الگوی گسترش حیات در جهان بسیار سریع‌تر از گسترش خودبه‌خودی است.
محققان در این مقاله عنوان کردند: انتقال زندگی از ستاره‌ای به ستاره‌ای دیگر، از طریق کشف یک گونه یا حادثه‌ای طبیعی، به سرعت یک کهکشان خالی از سکنه را به یک کهکشان پرجمعیت تبدیل خواهد کرد.
این تحقیق در مجله Astrophysical منتشر خواهد شد.