دانشمندان ارشد ناسا اعلام کرده‌اند که بشر در آستانه کشف حیات بیگانه قرار گرفته و احتمالا تا سال 2025، نشانه‌ای از این حیات کشف خواهد شد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، «الن استوفان»، دانشمند ارشد ناسا، در طول بحثی که بر روی تلاش‌های آژانس فضایی آمریکا برای جستجوی کرات زیست‌پذیر و حیات بیگانه متمرکز بود، تأکید کرد: به نظرم ظرف یک دهه آینده، نشانه‌های قوی دال بر وجود حیات فرازمینی در دست خواهیم داشت و ظرف 20 تا 30 سال آینده، شواهد قطعی از این موضوع حاصل می‌شود.
وی ادامه داد: ما می‌دانیم به دنبال چه هستیم و این که چگونه به دنبال آن بگردیم؛ در بسیاری از جنبه‌ها، فناوری لازم را در اختیار داریم و در مسیر استفاده از آن‌ها هستیم، بنابراین مطمئنم قطعا در مسیر درست قرار گرفته‌ایم.
همچنین «جان گرونسفلد»، فضانورد اسبق و معاون برنامه مأموریت علمی ناسا نیز پیش‌بینی کرد که علائم حیات فرازمینی به زودی در منظومه شمسی و فراتر از آن پیدا خواهد شد. وی خاطر نشان کرد: به نظرم ما یک نسل با منظومه شمسی و حیات در آن فاصله داریم؛ چه مکان کشف آن یک قمر یخی، چه مریخ باشد.
کشفیات اخیر نشان می‌دهد، منظومه شمسی و کهکشان راه شیری دارای محیط‌هایی است که می‌توانند از حیات فرازمینی پشتیبانی کنند. به طور مثال، اقیانوس‌های آب مایع در زیر پوسته‌های یخی قمرهای اروپا و گانیمد مشتری و همچنین قمر انسلادوس زحل قرار دارند. اقیانوس‌ها بخش عظمیی از سطح مریخ را در دوران باستان پوشانده بودند؛ همچنین رگه‌های تاریک فصلی که بر روی سطح امروزی مریخ مشاهده شده‌اند، می‌توانند ناشی از آب مریخ شور باشد.
افزون بر این، کاوشگر کنجکاوی ناسا مولکول‌های آلی حاوی کربن و نیتروژن را بر روی مریخ کشف کرده که این عناصر برای وجود حیات زمین‌مانند بر روی سیاره سرخ ضروری هستند.
تلسکوپ فضایی کپلر ناسا نیز نشان می‌دهد، هر ستاره‌ای در آسمان میزبان سیاراتی است و بسیاری از این سیارات می‌توانند زیست‌پذیر باشند. در واقع، پروژه کپلر نشان داد، سیارات صخره‌ای مانند زمین و مریخ در سراسر کهکشان، احتمالا در مقایسه با سیارات گازی مانند زحل و مشتری بیشتر رایج هستند.
«پاول هرتز» مدیر بخش فیزیک نجومی ناسا اعلام کرد: ما می‌توانیم آب را در ابرهای بین‌ستاره‌ای مشاهده کنیم که سیستم‌های سیاره‌ای و ستاره‌ای از آن شکل می‌گیرند. ما می‌توانیم آب را در دیسک‌های پسماندی ببینیم که قرار است حول ستاره‌ها، به سیستم‌های سیاره‌ای تبدیل شوند. همچنین می‌توانیم آب را در دنباله‌دارهایی بیینیم که در منظومه‌های شمسی دیگر با بخارشدن ستارگانشان، در حال پراکنده‌شدن هستند.
استوفان و همکارانشان معتقدند، شکار شواهدی از حیات بیگانه در مقایسه با شناسایی محیط‌های زیست‌پذیر بالقوه، ماموریتی دشوارتر است، اما محققان به طور مستمر در تلاش برای تحقق‌بخشیدن به این هدف بلندپروازانه هستند.
به طور مثال، مریخ‌نورد بعدی ناسا که قرار است سال 2020 راهی سیاره سرخ شود، به دنبال علائمی از حیات گذشته و نمونه‌هایی از خاک مریخ برای بازگرداندن احتمالی آن به زمین برای بررسی دقیق‌تر است. ناسا همچنین به دنبال فرود آوردن فضانوردان بر روی مریخ در دهه 2030 است؛ گامی که استوفان آن را به عنوان کلیدی برای جستجوی حیات در مریخ عنوان می‌کند.
ناسا در عین حال به دنبال انجام مأموریت به قمر اروپا است که این هدف احتمالا در سال 2022 عملی خواهد شد؛ هدف اصلی این مأموریت 2.1 میلیارد دلاری، بررسی زیست‌پذیری بالقوه بر روی این قمر یخی و همچنین کشف شواهدی مناسب از حیات است. محققان به دنبال راه‌هایی برای نمونه‌گیری و بررسی انبوه بخار آبی هستند که ظاهرا از ناحیه قطب جنوب اروپا فوران می‌کند.
در حوزه فراسیارات، تلسکوپ فضایی 8.8 میلیارد دلاری جیمز وب ناسا در سال 2018 پرتاب می‌شود؛ این تلسکوپ، جو سیارات خارجی ابرزمینی را رصد کرده و به دنبال گازهایی خواهد بود که احتمالا خالق حیات بوده‌اند.