استاد ایرانی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی شریف، روشی را برای ساخت سازه‌ها به صورت خودکار در فضا ارائه کرده است که نیازی به دخالت فضانوردان نداشته و مواد اولیه به کار رفته در سازه‌ها را نیز از منابع موجود در فضا و کرات دیگر تامین می‌کند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، سازمان فضایی آمریکا، ناسا، در سال گذشته میلادی طرح این دانشمند برجسته ایرانی را از میان صدها شرکت کننده جهانی در مسابقه «خلق طراحی آینده» برنده اعلام کرد تا این طرح را برای تحقق به اهداف بلندپروازانه خود از جمله ساخت قرارگاه فضایی در کره ماه مورد حمایت و پشتیبانی قرار دهد.
پیش به سوی منابع ارزشمند فضا
دکتر بهرخ خوشنویس طی یک سخنرانی در دانشگاه صنعتی شریف روش خود را برای ساخت سازه‌ها به صورت خودکار در فضا برای دانشجویان و علاقه‌مندان تشریح کرد.
وی در این مراسم ضمن اشاره به اهمیت اکتشافات فضایی در پیشرفت و توسعه تمدن بشری، هدف از تلاش‌های صورت گرفته برای ساخت قرارگاه در کرات دیگر از جمله ماه را دستیابی به منابع معدنی ارزشمند موجود در این کرات دانست و اظهار کرد: بسیاری از معادن و منابع روی کره زمین توسط سنگ‌های آسمانی به زمین آورده شده‌اند، حتی برخی ادعا کرده‌اند مایه حیات کره خاکی ما یعنی آب نیز توسط شهاب سنگ‌های یخی به زمین منتقل شده است. علاوه بر این دانشمندان موفق به کشف منابع گران‌بهای نسبتا نامحدودی در کمربند سیارکی منظومه خورشیدی شده‌اند. به همین دلیل توجه بسیاری به این منابع جلب شده است و در حال حاضر به دنبال آن هستند که راه‌هایی برای استفاده از این منابع یا آوردن آن‌ها به کره زمین پیدا کنند.
ساخت تاسیسات در فضا بدون دخالت فضانوردان
رئیس مرکز ساخت خودکار دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، با معرفی روش جدید ساخت خود با عنوان «کانتورکرفتینگ» گفت: «کانتورکرفتینگ» یک روش جدید پرینت سه بعدی است که می‌توان با کمک آن سازه‌های مورد نظر از جمله زیرساخت‌های مورد نیاز در کره ماه را با استفاده از ربات‌ها و به صورت کاملا خودکار بنا کرد.
وی افزود: همچنین در طرحی که با توجه به روش کانتورکرفتینگ ارائه شد، به جای آنکه مصالح از زمین به فضا فرستاده شود از منابع موجود در کره ماه استفاده می‌شود. این در حالی است که اغلب طرح‌های ارائه شده تا کنون ضمن آنکه به مصالح زمینی وابسته‌اند که با هزینه‌های گزاف به فضا فرستاده می‌شوند، نیاز به حضور و فعالیت فضانوردان در امر ساخت و ساز داشتند که این موضوعات هزینه‌های ساخت تاسیسات در فضا را به میزان بسیار زیادی بالا می‌برد. چرا که همیشه فضانوردان به دلیل مسائل ویژه و تمهیداتی که باید برای ایمنی آن‌ها در نظر گرفته شود، پروژه‌های فضایی را گران می‌کنند.
وی ادامه داد: در روش کانتور کرفتینگ کمترین وابستگی را به منابع زمینی داریم و می‌توان گفت در واقع تنها طرح‌ها و برنامه‌ها از زمین فرستاده می‌شود و بقیه کارها توسط ربات‌ها در فضا انجام می‌شود.
ربات‌هایی که خودشان را کپی می‌کنند
خوشنویس، نقش ربات‌ها را در طرح خود به عنوان کارگرانی دانست که هر چه بیشتر باشند، سرعت ساخت و ساز بالاتر می‌رود؛ اما به گفته وی حتی نیازی به فرستادن ربات‌های متعدد به فضا نیست، چرا که ربات‌ها می‌توانند با بهره گرفتن از روش جدید پرینت سه بعدی که خوشنویس توسعه داده است، ربات‌های دیگر یا کپی‌های خود را با استفاده از مواد موجود در فضا بسازند و بدین ترتیب نیروی کار عظیمی را در فضا فراهم آورند که زیرساخت‌های فضایی را برای بشر به سرعت گسترش خواهند داد و رؤیای گسترش تمدن بشری به فضا را محقق خواهند کرد.
پیش به سوی منابع ارزشمند فضا