دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل دوردست‌ترین هاله کهکشان بیضوی
قنطورس A را بررسی کردند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، در این مطالعه، مشخص شد
هاله ستاره‌های این کهکشان بسیار بیش از حد انتظار از مرکز آن بسط یافته و این که
چنین ستاره‌هایی به صورت تعجب‌آوری مملو از عناصر سنگین هستند. این دورترین بخش یک
کهکشان بیضوی است که تاکنون کاوش شده است.
هاله‌های بسط‌یافته، مهم‌ترین اجزای یک کهکشان به شمار می‌آیند و هاله کهکشان
راه شیری حاوی اطلاعاتی درباره شکل‌گیری و تکامل آن است. با این حال، اطلاعات
منجمان درباره هاله‌های کهکشان‌های فراتر از راه شیری اندک است زیرا ماهیت گسترده و
کم‌نور آن‌ها کاوش این اجرام را دشوار می‌سازد. دانشمندان تاکنون موفق به کشف
هاله‌های ستاره‌ای معدودی در اطراف دیگر کهکشان‌ها شده‌اند.
هم‌اکنون با استفاده از مکان فضامحور تلکسوپ هابل و دوربین پیشرفته آن، تیمی از
منجمان هاله احاطه‌کننده کهکشان عظیم و بیضوی قنطورس A را که NGC 5128 نیز نامیده
می‌شود، تا فواصل بی‌سابقه بررسی کرده‌اند. آن‌ها دریافته‌اند هاله این کهکشان بیش
از حد انتظار در فضا بسط یافته و این انبساط دارای شکلی غیرمنتظره است.
قطر هاله بررسی‌شده توسط تیم علمی معادل هشت برابر عرض ظاهری ماه گزارش شده و
علاوه بر توزیع غیرمنتظره، گازهای تشکیل‌دهنده ستارگان آن دارای عناصر سنگین‌تر از
هیدروژن و هلیم هستند. تعداد عناصر سنگین موجود در ستارگان هاله‌های کهکشان راه
شیری و دیگر بازوهای مجاور معدود است اما ستارگان موجود در هاله کهکشان قنطورس A
حتی در دوردست‌ترین نقاط آن، مملو از عناصر سنگین هستند.
جزئیات این دستاورد علمی در Astrophysical Journal منتشر شد.