مطالعه صورت گرفته توسط اخترشناسان آمریکایی نشان می‌دهد، سیاره‌های بیگانه
Gliese g و Gliese d اساسا وجود خارجی نداشته و محققان لکه‌های خورشیدی ستاره
میزبان را به اشتباه سیاره بیگانه شناسایی کرده بودند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، مطالعات قبلی عنوان
می‌کرد که این 2 سیاره بیگانه در فاصله 22 سال نوری از زمین واقع شده و در منطقه
گلدیلاکس (Goldilocks zone) ستاره میزبان قرار دارند که شانس وجود آب و میزبانی از
حیات احتمالی را افزایش می‌دهد.
امکان رصد این سیاره‌های شبه‌زمین با چشم غیر مسلح یا تلسکوپ وجود نداشته و
اخترشناسان با استفاده از روشی موسوم به سرعت شعاعی داپلر (Doppler radial
velocity) آنها را در مدار ستاره کوتوله سرخ Gliese581 شناسایی کردند.
در این روش، نور ستاره از تلسکوپ گرفته و طول موج‌های آن تجزیه و تحلیل می‌شود؛
تحرکات گرانشی سیاره در حال چرخش در مدار ستاره میزبان، جرم سیاره را مشخص می‌کند.
اما مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه پنسیلوانیا نشان می‌دهد، سیارات
بیگانه Gliese g و Gliese d وجود نداشته و سیگنال‌های به ظاهر سیاره‌ای در اصل توسط
فعالیت ستاره‌ای بوجود آمده‌اند؛ به عبارت دیگر، میدان‌های مغناطیسی یا لکه‌های
خورشیدی باعث ایجاد تداخل در سیگنال‌ها و اشتباه اخترشناسان شده‌اند.
بر این اساس، فعالیت مغناطیسی ستاره‌ای شدید مانند لکه‌های خورشیدی در ستاره
منظومه شمسی باعث ایجاد سیگنال های کاذب برای دو سیاره بیگانه d و g شده‌اند.
در ادامه تحقیقات، اخترشناسان قصد دارند وجود سیاره Gliese f در مدار کوتوله سرخ
Gliese581 را مورد بررسی قرار دهند.