رییس گروه پژوهشی دینامیک فضایی و کنترل پژوهشکده علوم و فناوری فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به آخرین وضعیت طرح سفینه حامل موجود زنده گفت: گلوگاه این پروژه بخش تقلیل مداری است که مطالعاتی در این زمینه در دستور کار قرار دارد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، دکتر منصور کبگانیان، رییس گروه پژوهشی دینامیک فضایی و کنترل پژوهشکده علوم و فناوری فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه دانشگاه صنعتی امیرکبیربه عنوان دانشگاه محوری در این طرح معرفی شده است، گفت: دستگاه بهره بردار این طرح سازمان فضایی ایران است که برای اجرایی کردن این طرح و تقسیم کار ملی تفاهم نامه‌ای با این سازمان امضا رسید.
وی با بیان اینکه در این طرح دانشگاه‌های دیگر نیز همکاری دارند، افزود: در بخش تراستر موتور با دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی همکاری داریم ضمن آنکه در زمینه موجودات زنده مورد استفاده در این سفینه از همکاری گروه دامپزشکی دانشگاه تهران بهره مند شدیم.
کبگانیان به بیان جزئیات این سفینه پرداخت و ادامه داد: ابعاد این سفینه یک تا 1.5 متر و وزن آن 100 کیلوگرم است.
مجری با تاکید براینکه این سفینه قرار است با کاوشگر بومی در مدار پایین لئو (250 کیلومتری) قرار گیرد، اظهار داشت: بازگشت سفینه به جو و دریافت علائم حیاتی از سفینه به سطح زمین را از جمله ماموریت‌های مورد نظر در این پروژه است.
آخرین وضعیت پیشرفت سفینه حامل موجود زنده
کبگانیان به بیان مراحل اجرای این پروژه ملی پرداخت و گفت: پرتاب ماهواره، استقرار در مدار پس از جدایش، کاهش مدار، بازگشت به جو و فرود و بازیابی از ماموریت‌ها و فازهای مختلف تعریف شده سفینه حامل موجود زنده دانشگاه صنعتی امیرکبیر است.
وی با اشاره به آخرین وضعیت پیشرفت پروژه کلان سفینه حامل موجود زنده، افزود: طراحی مفهومی این پروژه به پایان رسیده است و آماده اجرای مرحله بعد هستیم.
کبگانیان اجرای طراحی و ساخت سفینه را مرحله بعدی اجرای این پروژه کلان نام برد.
موجودات زنده‌ای که قرار است در سفینه قرار گیرند
رئیس گروه پژوهشی دینامیک فضایی و کنترل پژوهشکده علوم و فناوری فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با اشاره به جایگاه فناوری فضایی در اسناد بالا دستی نظام، خاطرنشان کرد: بر اساس این اسناد فناوری فضایی جزو فناوری‌هایی با اولویت الف است و بر اساس نقشه جامع علمی کشور اعزام انسان به فضا هدفگذاری شده است از این رو طراحی و ساخت سفینه حامل موجود زنده و بازگشت به زمین از جمله اقداماتی است که با اهداف سند چشم‌انداز همخوانی دارد.
کبگانیان، ادامه داد: از این رو داده‌های به دست آمده از این پروژه کلان می‌تواند در طرح اعزام انسان به فضا ما را یاری کند.
وی اضافه کرد: در این راستا در طرح کلان سفینه موجود زنده از موش صحرایی استفاده خواهد شد.
گلوگاه‌های ساخت سفینه در کشور
این عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به مشکلات پیش روی این طرح گفت: از مهمترین گلوگاه‌های طراحی این سفینه بخش ترمزگیری و تقلیل مداری است.
وی با بیان اینکه تاکنون محققان کشور در این زمینه تجربه‌ای به دست نیاورده‌اند، ادامه داد: ماهواره‌ها و کاوشگرها به دلیل آنکه به زمین باز نمی‌گردند از این رو نیازی به مطالعه در این حوزه وجود نداشت ولی از آنجایی که در طرح سفینه موجود زنده قرار است به زمین برگردد، نیاز به کسب دانش فنی در این حوزه داریم.
کبگانیان اضافه کرد: در حال حاضر پایان نامه‌های زیادی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری دراین حوزه تدوین شده است.