چین خود را برای پرتاب آزمایشگاه فضایی کوچکی به مدار زمین آماده می کند و به گفته متخصصان سیاستگذاری های فضایی به نظر می آید این عملیات به همین زودی انجام شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، لابراتوار فضایی "تیانگونگ 1" پله بعدی در برنامه عملیات فضایی-انسانی چین است که در پی پرتاب موفقیت آمیز سه فضانورد چینی به مدار زمین در دهه گذشته انجام می گیرد.
این اتاقک کوچک که از ماهواره SkyLab ناسا با وزنی برابر 85 تن که در سال 1973 به مدار پرتاب شد نیز کوچکتر بوده و بدون سرنشین به فضا پرتاب خواهد شد. این آزمایشگاه بیشتر به عنوان بستری آزمایشی برای اتصال فضاپیماهای سرنشین دار در طول دوران کاری دو ساله اش مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
آشنا شدن با پیچیدگی های اتصال یک فضاپیما به یک نقلیه فضایی در فضا برای برنامه های طولانی مدت چین بسیار حیاتی خواهد بود زیرا به این شکل چینی ها می توانند شیوه ای برای تبدیل کردن کاوشگران ماه به مدارگردها و یا فضاپیماهایی با قابلیت فرود بیابند. این فضاپیمای کوچک همچنین می تواند به عنوان یک سکو برای انجام آزمایشهای خلاء و طب فضایی به کار گرفته شود.
به گفته تحلیل گران انتظار می رود "تیانگونگ" پیش از پایان ماه آگوست به فضا پرتاب شود، در حالی که مقامات چینی پیش از این اعلام کرده بودند این فضاپیما تا پایان سال 2011 به مدار پرتاب خواهد شد.
همچنین انتظار می رود این پرتاب که در پی به پایان رسیدن برنامه شاتلهای ناسا انجام می شود، توجه بسیاری را به خود معطوف سازد. این لابراتوار فضایی توسط راکت 2F "لانگ مارچ" به فضا پرتاب خواهد شد و در پی آن دو لابراتوار به نامهای "تیانگونگ" 2 و 3 نیز طی سالهای بعدی و پس از سقوط تیانگونگ 1 به فضا خواهند رفت.
کپسول "شنزو" چینی ها فضانوردانی را به همراه خود به سوی این کپسولها حمل کرده و به این کپسولها متصل خواهد شد. چینی ها این عملیات را با عملیات "جمینی" پنج دهه پیش آمریکا که طی آن مهارتهای اتصال در فضا مورد آزمایش قرار گرفت مقایسه می کنند.
تمامی عملیاتهای تیانگونگ دست گرمی برای ساخت ایستگاه فضایی 60 تنی است که چین در نظر دارد ساخت آن را در حدود سال 2020 آغاز کند. به گفته محققان دانشگاه جرج واشنگتن، این ایستگاه فضایی به احتمال زیاد زمانی در مدار قرار خواهد گرفت که ایستگاه فضایی در حال غیر فعال شدن است.
چین خود را خارج از رقابت فضایی می بیند که در میان بسیاری از کشورها، به ویژه روسیه و آمریکا در جریان است. این کشور تنها عامل پیشرفت برنامه های فضایی خود را توسعه توانایی ارسال انسان به فضا و فرود بر روی ماه می داند. به گفته تحلیل گران، بزرگترین نکته آمریکا درباره برنامه های فضایی غیر نظامی چین این نیست که چینی ها به فضا می روند، اما این نکته است که چینی ها زمانی به فضا بروند که آمریکا در آن زمان در فضا حضور نداشته باشد زیرا به اعتقاد تحلیلگران قوانین روابط بین المللی در حوزه های جدید توسط آنهایی نوشته می شوند که در آن زمینه فعالیت دارند.