در شش هفته گذشته ، دو ابرنواختر در صورت فلکی جاثیه به وقوع پیوستند . تاکنون منجمان دو ابنواختر را در یک کهکشان ، به طور هم زمان رصد نکرده بودند .
کهکشان نام برده ، کهکشانی در فاصله 380 میلیون سال نوری از زمین است که به نام
MCG +05-43-16 شناخته شده است.
تا قبل از این کشف ، هیچ منجمی ابرنواختری در این صورت فلکی مشاهده ننموده است .
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت "nasa.gov" ، نکته ای که مسئله را جالب توجه تر نموده آن است که ، این دو ابرنواختر ، هر کدام به یک زیرمجموعه از ابرنواخترها تعلق دارند.
ابرنواختر سمت چپ تصویر با نام "SN 2007 ck" از نوع تیپ II است ؛ در این نوع از ابرنواخترها ، هنگامی که در یک ستاره بزرگ ، سوخت هسته‌ای در هسته ستاره به اتمام می رسد ، به صورت فروشکست ، توسط جاذبه خود در هم می‌پاشد و باعث بوجود آمدن یک شوک انرژی شده که ستاره را به قطعات ریز تبدیل کرده و در فضا پخش می‌کند .
در مقابل ، ابرنواختر سمت راست به نام "SN 2007 co" از نوع Ia است ؛ این نوع برنواختر هنگامی رخ می‌دهد که یک کوتوله سفید ، بیش از ظرفیت خود اقدام به جذب مواد از ستاره همسایه می نماید و در این هنگام است که همانند یک بمب اتم منفجر می‌شود .
استفان ایملر ، یکی از محققان این پروژه در مرکز گوددارد ناسا می‌گوید : " در اکثر کهکشان‌ها هر 25 تا 100 سال یک بار ، یک ابرنواختر در آنها بوجود می‌آید و این مسئله بسیار جالب توجه است که یک کهکشان به طور همزمان دارای دو ابرنواختر باشد و آن هم با فاصله 16 روز از یکدیگر کشف شدند ."
در سال 2006 ایملر ، با استفاده از ماهواره اسویفت (Swift) ، اقدام به بررسی دو انفجار ابرنواختری در کهکشان NGC 1316 نمود ، ولی هر دوی آن ابرنواخترها از نوع Ia بودند و با فاصله 6 ماه از یکدیگر کشف شدند.
اتفاق دو انفجار ابرنواختری در یک زمان و در یک کهکشان ، یک اتفاق بسیار نادر است ؛ ولی این اتفاق مسئله غیر عادی برای کهکشان MCG +05-43-16به شمار نمی‌رود ، زیرا این دو ابرنواختر ده‌ها هزار سال نوری از یکدیگر فاصله دارند و چون نور با سرعت بالایی حرکت می‌کند ، فضانوردان در آن کهکشان و یا در کهکشان دیگر ، ممکن است انفجار آنها را با فاصله زمانی هزاران سال ثبت کنند.