تحقیقات جدید ستاره‌شناسان از وجود ارتباط میان کهکشانهای دارای سیاه‌چاله‌های عظیم در مرکز خود و چگونگی توزیع ماده نامریی موسوم به "ماده تاریک" در جهان خبر می‌دهد.
برخی کهکشانها در مرکز خود دارای اجسام آسمانی فوق‌العاده نورانی موسوم به "کوازار" هستند که هرچند "کوازار"ها ار لحاظ ابعاد از منظومه شمسی کوچکترند، اما نور هر کدام از آنها از مجموع نور یک کهکشان حاوی 100 میلیارد ستاره بیشتر است.
به عقیده ستاره‌شناسان، نور بسیار زیاد "کوازار"ها در پی بلعیده شدن حجم بسیار زیاد گاز توسط سیاه‌چاله‌های عظیم با جرمی نزدیک به یک میلیارد برابر جرم ستاره خورشید در مرکز همین اجرام آسمانی، تولید می‌شود.
کهکشانهای حاوی "کوازار" در مقایسه با کهکشانهای معمولی، بسیار نادرند و به طور میانگین این کهکشانها با فاصله 200 میلیون سال نوری از یکدیگر در جهان توزیع شده‌اند. هم‌اکنون محققان دانشگاه "پرینستون" با استفاده از رصدخانه"SDSS-II" نقشه جدیدی از چگونگی توزیع 4 هزار کهکشان حاوی "کوازار" شناخته شده در جهان تهیه کرده‌اند و به همین منظور حتی "کوازار"های موجود در فواصل بیش از 11 میلیارد سال نوری از زمین را نیز در این مطالعه در نظر گرفته‌اند.
دانشمندان عمر جهان را 14 میلیلرد سال تخمین می‌زنند و بر همین اساس دورترین نقاط موجود در فضا که نور آنها ممکن است به زمین برسد ، 14 میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارند.
همانطور که دانشمندان پیش‌بینی می‌کردند، بررسی نقشه چگونگی توزیع کوازارها در جهان هستی نشان می‌دهد این نقشه با نقشه چگونگی توزیع ماده تاریک در جهان هستی در ابتدای پیدایش جهان، ارتباط نزدیکی دارد.
به گفته "مایکل استراس" محقق دانشگاه "پرینستون"، نقشه جدید نشان می‌دهد ماده تاریک در آغاز پیدایش جهان در محل همین کهکشانهای بسیار نورانی انباشته شده است.
"ماده تاریک" ماده‌ای اسرارآمیز است که فوتونهای نور بر آن هیچ تاثیری ندارند و به همین دلیل با فناوری‌های فعلی به هیچ وجه قابل رویت نیست.
نظریه‌های موجود بیان می‌کنند تنها یک ششم ماده موجود در جهان هستی از نوع ماده مریی بوده و مابقی آن از نوع "ماده تاریک" است.
بر اساس نقشه تازه تهیه شده، نخستین کهکشانهای حاوی اجرام نورانی موسوم به "کوازار" درست در همان نقاطی از جهان هستی پدیدار شده‌اند که در آغاز پیدایش جهان تمرکز زیادی از "ماده تاریک" در آن نقاط وجود داشته است.
گزارشی از این مطالعه در شماره آینده نشریه "استرونامیکال ژرنال"(astronomical journal) به چاپ خواهد رسید.