1403/09/01 - 18 جمادى الاولى 1446 - 2024/11/21
العربیة فارسی

Astronomical Research Center (A.R.C.)

مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
6949 | واحد خبر مركز | 1403/03/10 129 | چاپ

فضاپیمای روسیه در جو زمین سوخت

فضاپیمای «پروگرس ۸۶» بامداد روز ۲۸ مه «ایستگاه فضایی بین‌المللی» را ترک کرد و پس از ورود به جو زمین سوخت.

به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، فضاپیمای باری «پروگرس ۸۶»(Progress 86) در ساعت ۴:۳۹ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی از «ایستگاه فضایی بین‌المللی» خارج شد و به سوی زمین بازگشت.

به نقل از اسپیس، مقامات ناسا در بروزرسانی ماموریت گفتند که پروگرس ۸۶ چند ساعت بعد طبق برنامه‌ریزی بر فراز اقیانوس آرام سوخت.

پروگرس ۸۶ در روز اول دسامبر ۲۰۲۳ با یک موشک روسی «سایوز»(Soyuz) از پایگاه فضایی «بایکونور»(Baikonur) در قزاقستان پرتاب شد. این فضاپیمای باری دو روز بعد به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید و ۲۵۴۰ کیلوگرم غذا، سخت‌افزار و سایر تجهیزات علمی را به فضانوردان حاضر در آزمایشگاه مداری تحویل داد.

پروگرس ۸۶ خالی به زمین نیامد. این فضاپیما در آخرین ساعات خود مانند یک کامیون زباله کار ‌کرد و زباله‌ها را به جو زمین آورد تا بسوزند.

چهار فضاپیما در حال حاضر به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل شده‌اند که عبارتند از کپسول «دراگون»(Dragon) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) برای ماموریت «کرو-۸»(Crew-۸) ناسا، فضاپیمای سرنشین‌دار سایوز روسیه، فضاپیمای باری پروگرس ۸۷ و یک فضاپیمای باری «سیگنوس»(Cygnus) شرکت «نورثروپ گرومن»(Northrop Grumman).

سیگنوس هم مانند پروگرس، برای یک بار استفاده طراحی شده است اما هر دو نسخه باری و سرنشین‌دار سایوز و دراگون از سفر در هوای سیاره ما جان سالم به در می‌برند. سایوز به زمین می‌نشیند و دراگون در اقیانوس آرام فرود می‌آید.

فضاپیماهای بیشتری قرار است به زودی از ایستگاه فضایی بین‌المللی بازدید کنند. فضاپیمای باری پروگرس ۸۸ روسیه قرار است بامداد پنجشنبه ۳۰ مه پرتاب شود و شرکت «بوئینگ»(Boeing) بعدازظهر شنبه اول ژوئن را برای اولین پرتاب سرنشین‌دار کپسول جدید «استارلاینر»(Starliner) خود هدف قرار داده است.

بیشتر بخوانید:

تاریخ جدید اولین پرتاب سرنشین‌دار فضاپیمای «استارلاینر» اعلام شد

ماموریت استارلاینر که با نام «آزمایش پرواز خدمه»(CFT) شناخته می‌شود، دو فضانورد ناسا را ​​برای اقامت تقریبا یک‌هفته‌ای به آزمایشگاه مداری خواهد فرستاد و اگر همه چیز به خوبی پیش برود، کپسول استارلاینر می‌تواند مجوز پرواز را در ماموریت‌های سرنشین‌دار بلندمدت دریافت کند.