ستاره ها اغلب ستاره های هیدروژنی هستند مانند خورشید .
تعداد بسیار کمی از ستاره های کشف شده هیچ هیدروژنی در خود ندارند و به جای آن یک نوع ایزوتوپ اکسیژن دارند .
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت "Gemini.edu" ، معمولاً ستاره های هیدروژنی چون در فعالیت های هسته ای آنها هیدروژن به هلیوم تبدیل می شود ، پس از مصرف هیدروژن و تمام شدن هیدروژن ، حجم آنها بزرگ شده و شروع به استفاده از هلیوم برای سوختن می نمایند که در این حالت به یک ستاره بزرگ قرمز تبدیل می شوند .
اما هنگای که سوخت هلیم آنها نیز به اتمام برسد ، قدرت آن را ندارند تا به حجم خود اضافه کنند و شروع به استفاده از کربن برای سوخت نمایند ، لذا شروع به کوچک شدن می کنند و به اصطلاح در این حالت به آنها "کوتوله سفید" گفته می شود .
در این حالت ، پس از طی دوره ای حدود 25 بیلیون سال دمای آنها کاهش پیدا کرده و تقریباً هم دمای سیارات می شوند .
اما اگر در حالتی که کوتوله سفید هستند ؛ دو کوتوله سفید با یکدیگر برخورد نمایند ، می توانند یک ابر بزرگ از گازهای داغ را تشکیل دهند که به اندازه کافی انرژی برای شروع مجدد فعالیت های هسته ای باشد .
لذا در این حالت با یکدیگر ادغام شده و تشکیل یک ابرستاره را می دهند .
در آخرین رصد رصدخانه "جمینی" (Gemini) این حالت مشاهده شده است ؛ که توسط یک گروه رصدگری که متشکل از تعدادی از رصدگران بین المللی می باشد به ثبت رسیده است .
آخرین تحقیقات این دانشمندان در جلسه انجمن نجوم آمریکا در سی تل در واشینگتن ارائه شده است .
آنها نیز بر این عقیده هستند که پایان کار خورشید نیز احتمالاًٌ به همین صورت خواهد بود .
در زیر نیز روند ادغام دو کوتوله سفید به صورت مرحله‌ای به تصویر کشیده شده است :
