بررسی تصاویری که سفینه کاوشگر سیاره "زحل" به نام "کاسینی" از قمر "تایتان" این سیاره به زمین ارسال کرده‌است وجود دریاچه‌های متعددی از جنس متان مایع را روی سطح این قمر تایید می‌کند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاى فلکى ـ نجومى به نقل از سایت "spaceflightnow"این تصاویر در تابستان گذشته از سطح قمر "تایتان" گرفته شده‌اند و محققان هم‌اکنون با تجزیه و تحلیل دقیق این تصاویر، وجود دریاچه‌های هیدروکربنهای مایع روی سطح این قمر را تایید می‌کنند.
"تایتان" بزرگترین قمر سیاره "زحل" و شبیه‌ترین جسم آسمانی به سیاره زمین در منظومه شمسی است و دانشمندان هم‌اکنون اطمینان پیدا کرده‌اند لکه‌های تیره‌رنگ موجود روی این قمر از جنس متان و یا اتان مایع هستند.
متان و اتان در کره زمین به صورت گاز وجود دارند اما دمای بسیار پایین قمر "تایتان" این هیدروکربنها را به شکل مایع درمی‌آورد.
"الن استفان" محقق برنامه کاوشگر "کاسینی" از کالج لندن اعلام کرد رفتار متان در سطح "تایتان" همانند رفتار آب در سطح زمین بوده و این ماده در سطح "تایتان" همانند آب شفاف است.
"تایتان" تنها قمر موجود در منظومه شمسی است که از جوی فشرده برخوردار است و در جو این قمر ابرهایی از جنس متان و نیتروژن به چشم می‌خورند.
ابرهای متان موجود در جو این قمر با نور خورشید از بین می‌روند و به همین علت محققان عقیده دارند متان باید به طور مداوم از سطح قمر منتشر شده و جایگزین این ابرها در جو آن می‌شود. با توجه به همین موضوع دانشمندان از مدتها قبل براین باور بودند که دریاچه‌ها و یا حتی اقیانوسهایی از متان مایع باید در سطح "تایتان" و یا زیر سطح این قمر وجود داشته باشند.
سفینه "کاسینی" که هم‌اکنون در مدار سیاره "زحل" گردش می‌کند در ژوئیه گذشته تصاویری از قطب شمال قمر "تایتان" به زمین ارسال کرد که در آنها 75 لکه تیره رنگ بزرگ روی سطح این قمر مشاهده می‌شد و هم‌اکنون تجزیه و تحلیل این تصاویر نشان می‌دهد لکه‌های تیره رنگ به طور حتم دریاچه‌های متان هستند و حتی در اطراف برخی از این دریاچه‌ها شیارهای رودخانه مانندی مشاهده می‌شود که طول برخی از آنها به صد کیلومتر می‌رسد.
محققان طرح "کاسینی" در مطالعه‌ای که در شماره چهارم ژانویه نشریه "نیچر" به چاپ رسیده است همچنین مطرح کرده‌اند این دریاچه‌ها و رودهای متان موجود روی سطح قمر "تایتان"، از بارانهایی که از ابرهای متان موجود در جو همین قمر می‌بارند و یا حتی از چشمه‌های متان موجود زیر سطح "تایتان" تغذیه می‌شوند.
سفینه بدون سرنشین و 3.2 میلیارد دلاری "کاسینی" در سال 1997 از زمین به سوی سیاره "زحل" پرتاب شد و در یکم ژوییه سال 2004 و پس از سفری هفت ساله وارد مدار این سیاره شد. "کاسینی" طرح فضایی مشترک سازمان فضایی آمریکا "ناسا"، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ایتالیا بوده و نخستین کاوشگری است که توسط انسان برای مطالعه حلقه‌های حول سیاره زحل و قمرهای این سیاره ارسال شده است.
این سفینه تا پایان مدت تعیین شده برای ماموریت خود 22 بار دیگر در مدار سیاره "زحل" از کنار قمر "تایتان" عبور کرده و تصاویر این قمر را به زمین ارسال خواهد کرد.