سه تن از محققان موفق ایرانی طرحی به منظور نظارت بر سلامت افراد ارائه داده‌اند که طرح آنها با حمایت ناسا همراه شده است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، در فضانوردان، ورزشکاران، بیماران بستری در بیمارستان و همه افراد نیاز به نظارت مداوم بر علائم حیاتی وجود دارد تا علائم و مشکلات خطرناکی که ممکن است در افراد وجود داشته باشد به سرعت شناسایی و پیگیری شود. این بدان معناست که نظارت دائم گاها با اتصال حسگرهای قلبی و تنفسی مستقیما به قفسه سینه، مچ دست یا شکم همراه است که گاهی اوقات این امر ناراحت‌کننده و محدودکننده است.
نگار توسلیان، استاد مهندسی برق و کامپیوتر موسسه فناوری استیونز و دانشجوی دکترای او آرش شکوهمند با همکاری یک شرکت فناوری سلامت مستقر در هابوکن آمریکا، ایده بهتری را مطرح کرده‌اند که آژانس فضایی و هوانوردی ناسا نیز با طرح آنها موافقت و از آن حمایت کرده است.
توسلیان که به شکوهمند مشاوره می‌دهد و در این تحقیق با شرکت "Autonomous Healthcare" مستقر در هابوکن همکاری می‌کند، گفت: نظارت بر خدمه به ویژه در ماموریت‌های اکتشافی فراتر از مدار پایینی زمین، امری مورد نیاز است. ما تصمیم گرفتیم برای مقابله با این چالش با یکدیگر همکاری کنیم.
شرکت "Autonomous Healthcare" که در این تحقیق با محققان همکاری می‌کند، فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را برای مراقبت‌های ویژه و نظارت بر بیمار توسعه می‌دهد.
بهنود غلامی، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل شرکت Autonomous Healthcare و از محققان اصلی این پروژه، می‌گوید که هدف این شرکت تجاری سازی فناوری نظارت بر علائم حیاتی هم برای کاربردهای فضایی و هم برای کاربردهای بالینی در موارد نظارت از راه دور بیمار است.
غلامی در ادامه افزود: ما در حال توسعه نسل بعدی سیستم‌های نظارت بالینی هستیم. تمام محاسبات در این سیستم به صورت لحظه‌ای و بدون اتصال به اینترنت انجام می‌شود. نمی‌توان فرض کرد که وقتی از این سیستم بر روی یک فضاپیما با محدودیت‌های قدرت و وزن استفاده می‌شود، به یک سرور قدرتمند دسترسی خواهید داشت. غلامی می‌گوید، این پروژه مشترک نمونه‌ای درخشان از همکاری دانشگاه و صنعت برای توسعه فناوری‌های نوآورانه است که به نفع همه است. به گفته او موسسه فناوری استیونز شریک علمی عالی برای ما بوده است.
بهنود غلامی
مطالعات بهنود غلامی در زمینه توسعه الگوریتم‌های هوشمند برای رسیدگی به چالش‌های فعلی در مراقبت‌های ویژه به‌طور گسترده در مجلات از جمله مجله آی‌تریپل‌ئی اسپکتروم منتشر شده است. آی‌تریپل‌ئی اسپکتروم(IEEE Spectrum) مجله‌ای است که توسط آی‌تریپل‌ای منتشر می‌شود و در زمینه مهندسی برق است. او به عنوان محقق اصلی در تحقیقات متعددی که توسط ارتش ایالات متحده، آژانس بهداشت دفاعی، بنیاد ملی علوم و موسسه ملی بهداشت حمایت می‌شوند، حضور داشته است.
وی مدرک کارشناسی ارشد خود در رشته مهندسی مکانیک را از دانشگاه کنکوردیا کانادا و دو مدرک دیگر کارشناسی ارشد در رشته‌های مهندسی هوافضا و ریاضی را از مؤسسه فناوری جورجیا اخذ کرد. او همچنین مقطع دکترای رشته هوا فضا را نیز در موسسه فناوری جورجیا گذراند.
بهنود غلامی از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ پژوهشگر مقطع فوق دکترا در دانشکده پزشکی هاروارد، "بیمارستان بریگام و زنان"(BWH) و پژوهشگر وابسته در موسسه ام آی تی و هاروارد بود. پیش از ورود به هاروارد، او در مقطع فوق دکتری در دانشگاه مهندسی برق و کامپیوتر در مؤسسه فناوری جورجیا مشغول به تحصیل بود. دکتر غلامی در سال ۲۰۱۰ مدرک دکترای مهندسی هوافضا خود را از مؤسسه فناوری جورجیا دریافت کرد و در پایان نامه دکترای خود بر مشکل مدیریت کنترل حلقه بسته قلبی ریوی و آرام‌بخشی یا بیهوشی ملایم بخش مراقبت‌های ویژه متمرکز بود. دکتر غلامی یک برنامه فارغ التحصیلی در حوزه کارآفرینی مهندسی در کالج مدیریت مؤسسه فناوری جورجیا را سال ۲۰۱۰ به پایان رساند.
نگار توسلیان
نگار توسلیان دانش آموخته رشته مهندسی برق از دانشگاه صنعتی شریف است. وی مدرک کارشناسی ارشد خود در رشته مهندسی برق را از دانشگاه مک گیل کانادا دریافت کرد و سپس موفق به اخذ مدرک دکترای خود در همین رشته از مؤسسه فناوری جورجیا شد. موضوع پایان نامه وی تشخیص سرطان پستان با امواج ماکروویو با استفاده از تکنولوژی آنتن‌های باندپهن بوده است.
سال ۱۳۹۴ نگار توسلیان و بابک حیدری، استادان جوان ایرانی موسسه فناوری استیونز موفق به دریافت جایزه کمک هزینه تحقیقاتی بنیاد ملی علم آمریکا(NSF) شدند. جایزه پنج ساله بنیاد ملی علوم آمریکا برای کمک به توسعه یک چارچوب نظری جدید بر اساس نظریه بازی و روش‌های شبکه‌یی پیچیده برای مدل‌سازی تاثیر معماری محصولات و سیستم‌ها بر نوآوری تکنولوژیک و رقابت در بازار به حیدری اعطا شد. دکتر توسلیان هم جایزه NSF را به منظور آغاز یک پروژه فوری در زمینه طراحی سیستمی از فناوری امواج میلی‌متر برای تصویربرداری‌های پزشکی و تشخیص سریع‌تر و موثرتر تومورهای سرطان پوست دریافت کرده است. با تقسیم پهنای باند به کانال‌هایی که هر یک به واحدهای آنتی کوچک مجهزند، وضوح بیشتر، عمق تصویری بهتر، در بیمارستان عمومی ماساچوست محقق شد. زمینه کاری دیگر توسلیان در حوزه فناوری‌های فرکانس رادیویی و ماکروویو، الکترو مغناطیسی زیستی و سیستم‌های میکرو الکترومکانیک(MEMS) با کاربردهای پزشکی است و در زمینه سیستم‌های تشخیص سرطان با موسسه دیوید کخ MIT همکاری مداوم دارد.
چندی پیش نیز سایت خبری نیواتلس طی خبری اعلام کرد گروهی از محققان موسسه فناوری استیونز در مطالعه اخیرشان با کمک "نگار توسلیان" محقق ایرانی اثربخشی نوع جدیدی از یک ابزار غیرتهاجمی تشخیص سرطان پوست را نشان داده‌اند. این سیستم جدید از فناوری موسوم به "تصویربرداری با امواج میلی متری با وضوح بالا" بهره می‌برد. این فناوری مشابه سیستم‌های اسکنی است که برای تصویربرداری امنیتی از کل بدن در فرودگاه‌ها استفاده می‌شود.
نگار توسلیان، محققی که روی این پروژه کار می‌کند، گفت: سیستم جدید آنها اولین سیستمی نیست که از فناوری تصویربرداری پیچیده برای شناسایی خودکار سرطان‌های خطرناک پوست استفاده می‌کند، اما ابزارهای دیگر بزرگ، گران هستند و به اپراتورهای آموزش دیده نیاز دارند. این فناوری جدید برای تبدیل شدن به یک دستگاه کوچک دستی که می‌تواند توسط پزشکان به عنوان بخشی از یک معاینه بالینی ساده استفاده شود، طراحی شده است.
توسلیان گفت: ما در حال ایجاد یک دستگاه ارزان قیمت هستیم که به اندازه تلفن همراه کوچک و استفاده از آن آسان است، بنابراین می‌توانیم تشخیص‌های پیشرفته را در دسترس همه قرار دهیم. این بدان معناست که پزشکان می‌توانند تشخیص‌های دقیق را در معاینات معمول انجام دهند.
به گفته توسلیان، از هر ۳۰ ضایعه سرطان پوست که در حال حاضر نمونه‌برداری می‌شود، تنها یک مورد بدخیم است. بنابراین این دستگاه جدید برای جایگزینی بیوپسی طراحی نشده است، بلکه هدف این است که با افزودن یک ابزار اضافی به کیت تشخیصی پزشک، از حجم بالای بیوپسی‌های غیرضروری جلوگیری شود.
توسلیان پیش‌بینی می‌کند که با کمی توسعه بیشتر سیستم در سال آینده دستگاه تشخیص سرطان پوست دستی با قیمت کمتر از ۱۰۰ دلار ساخته شود.
آرش شکوهمند
آرش شکوهمند دانش‌آموخته رشته مهندسی برق و ارتباطات از دانشگاه صنعتی شاهرود است. وی موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در این رشته از دانشگاه امیرکبیر شده و مدرک دکترای خود در این رشته را نیز از موسسه فناوری استیونز دریافت کرده است. وی مدتی در دانشگاه ویرجینیای غربی دستیار پژوهشی بوده است.