مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
6030
|
واحد خبر مركز |
1400/11/10
316
|
چاپ
شکار کهکشانی در دل "سیمرغ"
ناسا اخیرا تصویری باشکوه که توسط تلسکوپ فضایی هابل به ثبت رسیده است، منتشر کرد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از isna
و تی ان، تلسکوپ فضایی هابل ناسا با استفاده از دوربین پیشرفته نقشه‌برداری و دوربین میدان باز ۳ خود تصویری زیبا ثبت کرد که از سه کهکشان تشکیل شده و NGC ۷۷۶۴A نام دارد. NGC ۷۷۶۴A در فاصله ۴۲۵ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی سیمرغ قرار دارد.
به نظر می‌رسد که دو کهکشان در سمت راست بالای تصویر در حال تعامل با یکدیگر هستند و دنباله‌های طولانی از ستاره‌ها و گاز تولید می‌کنند و این تصور را ایجاد می‌کنند که هر دو با سرعت بسیار بالایی با هم برخورد کرده‌اند.
سومین کهکشان این گروه در سمت چپ و پایین تصویر نمایان است. هنوز مشخص نیست که آیا این کهکشان با دو کهکشان دیگر تعامل دارد یا خیر اما مجاورت آنها در فضا حاکی از احتمال وجود این امر است.
برهم‌کنش کهکشان‌ها امری بسیار نادر است. چنین رویدادهایی در دوره‌های بسیار طولانی اتفاق می‌افتند و کهکشان‌ها به ندرت با یکدیگر برخورد می‌کنند. برهم‌کنش کهکشان‌ها یا برخورد کهکشان‌ها، عبارت است از کهکشان‌هایی که میدان گرانشی یکی از آنها، باعث برهم‌ریختگی در دیگری می‌شود.
این سه کهکشان به صورت جداگانه با نام‌های NGC ۷۷۶۴A۱، NGC ۷۷۶۴A۲ و NGC ۷۷۶۴A۳ شناخته می‌شوند.
"هابل" پروژه‌ی مشترک ناسا و آژانس فضایی اروپا و کانادا است و بیش از سه دهه به رصد فضا پرداخته است. این تلسکوپ بیش از ۱.۵ میلیون رصد انجام داده و بیش از ۱۸ هزار مقاله علمی براساس داده‌های آن منتشر شده است. هابل با سرعت ۲۷ هزار و ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت مدار زمین را دور می‌زند و در فاصله‌ی ۵۴۷ کیلومتری زمین قرار دارد. این تلسکوپ در ماه آوریل سال ۱۹۹۰ از پایگاه فضایی کندی در فلوریدا به فضا ارسال شد. "هابل" یکی از بزرگترین و پرکاربردترین تلسکوپ‌ها به شمار می‌آید.
۲۵ دسامبر ۲۰۲۱ ناسا تلسکوپ قدرتمند دیگری موسوم به "جیمز وب" که اغلب به عنوان جانشین "هابل" از آن یاد می‌شود را پرتاب کرد. "وب" اغلب به عنوان جانشین یا جایگزین "هابل" توصیف می‌شود، اما به رغم تعداد انگشت شماری مشکل در طول این سال‌ها، ابزارهای علمی "هابل" همچنان قوی هستند. نمی‌توان گفت "وب" جایگزین "هابل" خواهد شد، چرا که "هابل" همچنان در حال رصد کیهان است و ناسا امیدوار است تا چند سال دیگر، احتمالا تا دهه ۲۰۳۰ نیز بتواند از آن استفاده کند.