گروهی از محققان آمریکایی مدعی شدند که گروه جدیدی از سیاهچالهها را شناسایی کردهاند که کوچکتر از نمونه شناخته شده قبلی است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از دیلیمیل، اصولا سیاهچالهها در " منظومه دوتایی" پیدا میشوند.
یک منظومه دوتایی سیستمی متشکل از دو جسم در فضا است که به هم بسیار نزدیک هستند، به گونهای که برهمکنش گرانشی آنها باعث میشود که پیرامون یک گرانیگاه مشترک بگردند.
سیاهچالهها حتی میتوانند به اندازهای متراکم باشند که حتی نور هم از آنها فرار نکند.
محققان به تازگی اطلاعات ۱۰۰ هزار منظومه دوتایی را بررسی کرده و دریافتهاند که یکی از این منظومهها یک سیاهچاله غیرمعمول کوچک دارد که تنها ۳.۳ برابر جرم خورشید است.
این یافته میتواند به فیزیکدانان کمک کند که فرآیند تشکیل ابرنواختری سیاهچاله را بهتر درک کنند. فرآیندی که برای شکلگیری عناصری خاص و تکامل جهان از اهمیت زیادی برخوردار است.
"تاد تامپسون" اخترفیزیکدان دانشگاه اوهایو و همکارانش اطلاعات به دست آمده از نورهای تابش شده از حدود ۱۰۰ هزار ستاره در کهکشان راه شیری را تجزیه و تحلیل کردند.
تغییر در طیف نور ستارهها میتواند نشان از این موضوع باشد یک ستاره در حال چرخش به دور جسم دیگری مانند یک سیاهچاله است.
این تیم تحقیقاتی به دنبال ستارههایی گشتند که میتوانند به طور بالقوه یک سیاهچاله در همسایگی خود داشته باشند که در نهایت به ۲۰۰ ستاره رسیدند.
از این طریق آنها توانستند هزاران تصویر از این سیستمهای ستارهای به دست آورند که توسط ۲۰ تلسکوپ رباتیک رصد شده بودند.
سیاهچاله احتمالی در یک سیستم ستارهای به نام "J۰۵۲۱۵۶۵۸" که یک ستاره غولپیکر قرمز است، قرار دارد. سیستمی که به دور یک جرم کیهانی پنهان میچرخد.
این جرم ۳.۳ برابر جرم خورشید و بسیار کوچکتر از سیاهچالهی معروفی است که دانشمندان آن را کشف کردند.
به این ترتیب محققان دانشگاه اوهایو دستهای جدید از سیاهچالهها را شناسایی کردند که جرم کمی دارند.
دانشمندان در مدتزمانهای طولانی فقط از وجود سیاهچالههایی آگاه بودند که بین پنج تا ۱۵ برابر جرم خورشید بودند.
پروفسور تامپسون راجع به این پروژه اظهار کرد، تحقیقات ما نشان داد که هنوز هم جمعیت وسیعی از سیاهچالهها وجود دارد و ما باید به تحقیقات خود راجع به آنها ادامه دهیم.
نتایج این پژوهش در مجله "Science" انتشار یافت.