تلسکوپ فضایی آینده ناسا موسوم به "WFIRST" ماموریت دارد تا ۱۴۰۰ سیاره فراخورشیدی با احتمال میزبانی حیات را کشف کند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، یک مطالعه جدید پیش‌بینی کرده است که تلسکوپ آینده ناسا قادر به کشف تا ۱۴۰۰ دنیای جدید است که برخی از آنها ممکن است یک توده قابل مقایسه با زمین باشند.
این تلسکوپ مداری "WFIRST" نامگذاری شده است و بر اساس مأموریت‌های پیشین برای پاسخ به سوالات اساسی طبیعت جهان طراحی خواهد شد تا به جستجویزندگی فراخورشیدی بپردازد.
نام این تلسکوپ مخفف "تلسکوپ فضایی مادون قرمز بررسی گسترده"(WFIRST) و یک مأموریت پیشرو در آینده است که انتظار می‌رود در پی تلسکوپ فضایی جیمز وب(JWST) که پرتابش با تأخیر زیادی مواجه شده راهی فضا شود.
ناسا برنامه‌ریزی برای توسعه و ساخت این تلسکوپ را از فوریه ۲۰۱۶ آغاز کرده و طراحی آن از ماه مه ۲۰۱۸ شروع شده است.
بودجه ساخت این تلسکوپ ۳.۲ میلیارد دلار است و برنامه‌ریزی شده تا اواسط دهه ۲۰۲۰ پرتاب شود. اما با توجه به چیزی که از داستان آماده‌سازی تلسکوپ جیمز وب دیده‌ایم احتمالاً نباید انتظار تحقق این تاریخ را داشته باشیم.
تلسکوپ WFIRST با دو هدف کلیدی طراحی شده است. این تلسکوپ مشاهدات دقیقی از کیهان در تلاش برای کشف ماهیت انرژی تاریک و فشار عجیب و غریبی که برخی از ستاره‌شناسان به عنوان نیروی محرک گسترش جهان می‌شناسند، خواهد داشت.
این رصدخانه فضایی همچنین به دنبال پیدا کردن سیارات ناشناخته خواهد بود که انتظار می‌رود بسیاری از آنها به طور قابل ملاحظه‌ای دورتر از ستارگان‌شان باشند.
بدین ترتیب این پروژه بر مبنای شکار سیاره‌های فراخورشیدی که توسط تلسکوپ فضایی کپلر پایه‌گذاری شده است و پس از ۹ سال و نیم کاوش جهان در اکتبر ۲۰۱۸ به پایان کار خود رسید، عمل خواهد کرد.
تلسکوپ WFIRST برای کشف سیاره‌های فراخورشیدی از تکنیکی به نام میکرولنزینگ گرانشی استفاده خواهد کرد که بر اساس تماشای خمیدگی یا بزرگ‌نمایی نور منتشر شده از ستاره‌های دور بنا شده است.
"میکرولنزینگ"(Microlensing) برای اولین بار در نظریه نسبیت عمومی آلبرت اینشتین پیش‌بینی شده است.
با تجزیه و تحلیل نور از منبع پس‌زمینه، ستاره‌شناسان می‌توانند جرم سیاره در حال چرخش را تعیین کنند و همچنین فاصله آن با ستاره خود را دریابند. با این حال رویدادهای میکرولنزینگ بسیار نادر است و گاهی اوقات برای هر سیاره فراخورشیدی تنها چند ساعت در هر چند میلیون سال رخ می‌دهد.
بنابراین تلسکوپ WFIRST برای دریافتن هرچه بیشتر رویدادهای میکرولنزینگ، بدون پلک زدن به ۱۰۰ میلیون ستاره در قلب کهکشان راه شیری زل خواهد زد.
این تلسکوپ قادر خواهد بود یک بخش ۲ درجه مربعی از آسمان را با وضوحی بیشتر از هر مأموریت مشابه اسکن کند. این کار به WFIRST اجازه می‌دهد که یک کهکشان را ۱۰۰ بار سریع‌تر از تلسکوپ فضایی هابل اسکن کند.
به گفته نویسندگان این تحقیق تازه منتشر شده، کار آنها ارائه کننده دقیق‌ترین برآورد تاریخ در کشف سیارات فراخورشیدی خواهد بود. این تیم از مجموعه‌ای از شبیه‌سازی‌ها استفاده کرد که دربرگیرنده بسیاری از عوامل از جمله طیف گسترده‌ای از طرح‌های پیشنهادی WFIRST که تا به امروز ارائه شده است، به منظور نتیجه‌گیری بهتر از آنها بود.
هم‌اکنون اخترشناسان جستجوی خود را روی ۳۹۱۷ سیاره فراخورشیدی تأیید شده آغاز کرده‌اند. مطالعه جدید نیز برآورد کرده است که WFIRST می‌تواند ۱۴۰۰ دنیای دیگر از جمله تقریباً ۱۰۰ سیاره با جرم شبیه به زمین یا کمتر از آن را شناسایی کند.
تجزیه و تحلیل این سیاره‌ها که از طریق میکرولنزینگ کشف شده و می‌شوند، می‌تواند مثلاً چگونگی شکل‌گیری انواع مختلفی از سیاره‌های فراخورشیدی را نشان دهد. ستاره‌شناسان با استفاده از این اطلاعات می‌توانند در مورد چگونگی تشکیل منظومه شمسی بیاموزند.
این تحقیق در مجله Astrophysical Journal Supplement Series منتشر شده است.