با توجه به کشش جاذبه زمین و کاستن دائمی ارتفاع پروازی ایستگاه فضایی بین المللی، همچنین زاویه و ارتفاعی که این ایستگاه باید برای پیوستن سفینه های فضایی داشته باشد، هر چند مدت یک بار، باید در وضعیت ارتفاع و زاویه پروازی آن تغییراتی صورت بگیرد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، این ماموریت را بطور معمول سفینه‌های باربری بدون سرنشین پروگرس انجام می‌دهند. این سفینه‌ها حدود دو و نیم تن بار و تجهیزات مورد نیاز فضانوردان را بطور مرتب به ایستگاه می‌رسانند. ناو های باربری در پایان ماموریت در اثر برخورد به جو زمین نابود می‌شوند اما قبل از آن ماموریت مهمی را باید انجام دهند و آن استفاده از ته مانده سوخت خود، برای تغییر موقعیت ایستگاه فضایی در مدار است.
امروز در ساعت ۰۶:۰۵ (بوقت مسکو)، سامانه موشکی ناو باربری بدون سرنشین پروگرس" ام. اس-۱۰" به مدت ۳۳۷.۵ ثانیه فعال شد و توانست سرعتی معادل ۰.۶۵ متر بر ثانیه به حرکت ایستگاه اضافه کند. بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط مرکز هدایت پرواز، مشخصات مداری ایستگاه پس از اجرای مانور نیز تغییر کردند و حداقل ارتفاع آن نسبت به سطح زمین به ۴۰۴.۴ کیلومتر و حداکثر ارتفاع را به ۴۲۲.۸ کیلومتر رسید.
اینک ایستگاه فضایی بین المللی هر ۹۲.۶۲ دقیقه یک بار زمین را با زاویه شیب ۵۱.۶۶ درجه، نسبت به خط استوا دور می‌زند.
هدف اصلاح مدار اخیر، شکل گیری شرایط لازم برای اتصال ناو کیهانی سرنشیندار "سایوز ام. اس-۱۲ " بود که قرار است روز ۲۸ مارس ۲۰۱۹ از بایکونور پرتاب شود و "الکساندر آوچینین" کیهان‌نورد روس، "نیکلاس هیگ" و "کریستینا کخ" کیهان‌نوردان آمریکایی، را به ایستگاه فضایی بین المللی برساند.
ناو باربری بدون سرنشین پروگرس ام. اس-۱۰ در روز ۱۶ نوامبر به فضا پرتاب شد و دو روز بعد به ایستگاه فضایی بین المللی پیوست. این سفینه ۲۵۶۴ کیلوگرم لوازم مورد نیاز فضانوردان از جمله مواد غذایی، ۷۵۰ کیلوگرم سوخت، ۷۵ کیلوگرم اکسیژن و هوا و ۴۴۰ کیلوگرم آب را به مدار حمل کرد.