قرن‌ها دانشمندان تصور می‌کردند مریخ سیاره‌ای است در آن حیات وجود دارد. بر خلاف ناهید، بهرام با تلسکوپ قابل مشاهده بود. رنگ سطح مریخ از دید زمینیان متغییر بود و همین امر باعث می‌شد ستاره شناسان تا مدت‌ها تصور کنند این تغییرات در اثر آب شدن یخ‌های قطبی در فصل بهار و جاری شدن رودخانه‌ها به سوی خط استوا و در نتیجه روییدن گیاهان است اما این رویاهای دور و دراز با رسیدن مارینر-۴ به نزدیکی مریخ و فرستادن عکس از سطح آن به کلی از بین رفت.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا؛ مارینر-۴ در ۲۸ نوامبر ۱۹۶۴ با موشک اطلس-آجنا از کیپ کاناورال به فضا پرتاب شد. این سفینه ۲۶۱ کیلوگرمی پس از چند مانور و اصلاح مسیر در اطراف زمین که آخرین آن در ۵ دسامبر ۱۹۶۴ انجام گردید راهی محدوده سیاره مریخ شد و توانست پس از ۲۲۸ روز در ۱۴ ژوئیه ۱۹۶۵ از ۹۸۴۴ کیلومتری مریخ عبور کند.
مارینر-۴ ضمن عبور از کنار مریخ و در فاصله‌های مختلف، ۲۱ عکس تلویزیونی دقیق از سطح این سیاره به زمین فرستاد. این عکس‌ها که تقریبا یک درصد مساحت مریخ را شامل می‌شد، محدوده‌ای بین ۴۰ درجه شمالی، ۱۷۰ درجه شرقی تا ۳۵ درجه جنوبی، ۲۰۰ درجه غربی را در بر می‌گرفت. تصاویر، ضمن عبور بر روی نوار ضبط و سپس تا ۳ اوت به تدریج به زمین ارسال گردید. برای بالا بردن ضریب اطمینان، ترتیبی اتخاذ شده بود که هر عکس دو بار فرستاده شود تا هیچ اطلاعاتی از دست نرود.
چهار سری باتری خورشیدی در اندازه ۹۰-۱۷۴ سانتی‌متر نیروی مورد نیاز دستگاه‌های علمی مارینر-۴ را تأمین می‌کرد. یک باتری قابل شارژ مجدد با قدرت ۱۲۰۰ وات-ساعت برای مانورها، همچنین نیروی ذخیره در آن قرار داشت. سیستم پیشبری ناو از طریق ۴ لوله خروجی که قدرتی معادل ۲۲۲ نیوتن داشت حرکت ناو را در زمان‌های لازم تأمین می‌کرد. اطلاعات به دست آمده از طریق امواج کوتاه به طور مستقیم به زمین ارسال می‌شد در عین حال بر روی یک ضبط صوت با قدرت حافظه ۲۴/۵ میلیون بایت ضبط می‌شد که بعداً ارسال شود.
با رسیدن عکس‌های مارینر به زمین این حقیقت آشکار گشت که بهرام پوشیده از پستی و بلندی‌های خشک و لم یزرع شبیه ماه است و هیچ نشانه‌ای از آب یا گیاه در آن وجود ندارد.
ارتباط با مارینر-۴ تا ۲۱ دسامبر ادامه داشت. این سفینه ۲/۵ میلیون بایت اطلاعات به زمین فرستاد. کل هزینه انجام شده برای سفر مارینر-۴، ۲/۸۳ میلیون دلار بود.
