پژوهشگران آمریکایی سعی دارند با الهام از خواب زمستانی حیوانات، به ذخیره انرژی فضانوردان کمک کنند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از یورک الرت، پژوهشگران "انجمن روانشناسی آمریکا"(APS)، روز گذشته برای بررسی خواب زمستانی و فرآیند مربوط به آن یعنی کندی جانوران گردهم آمدند تا راهی برای کمک به سلامت انسان در پروازهای فضایی پیدا کنند.
برخی حیوانات برای زنده ماندن در زمانهای کمبود غذا و پایین بودن دما، به خواب زمستانی فرو میروند و متابولیسم معمول بدن آنها به سطوح پایینتری کاهش مییابد. این سطوح پایین موسوم به "کندی" (torpor)، موجب میشود که دمای بدن حیوان تا حد دمای هوای اطراف کاهش یابد و انرژی ذخیره شود.
کندی به طور طبیعی در انسانها ایجاد نمیشود اما دانشمندان سعی دارند حالتهایی از کندی "مصنوعی" در شرایط خاصی مانند پرواز فضایی به وجود آورند. دکتر "متیو رگان"(Matthew Regan)، استاد "دانشگاه ویسکانسین"(UW) آمریکا گفت: استفاده از کندی میتواند مزایایی برای سفر انسان به فضا داشته باشد. شاید کندی مصنوعی بتواند فضانوردان را از مشکلات سلامتی ناشی از پرواز محافظت کند.
پژوهشگران قصد دارند کندی مصنوعی، شباهت و تفاوتهای آن با خواب و مزایای احتمالی آن برای فضانوردان را بررسی کنند. شاید بررسی خواب زمستانی در پستانداران و همچنین کاهش ایمن دما و متابولیسم بدن آنها، بتواند به درمان افرادی که مشکلات پس از سانحه مانند سکته، ایست قلبی و کمخونی شدید را تجربه میکنند کمک کند.
چگونگی کاهش فعالیت متابولیک در طول دوره کندی، نامعلوم است اما بسیاری از اندامهایی که متابولیسم را تنظیم میکنند، توسط سلولهای عصبی موجود در ناحیه "رافه پالیدوس"(raphe pallidus) کنترل میشوند. رافه پالیدوس، ناحیهای از سلول بنیادی مغز است که تولید گرما را در پستانداران کنترل میکند.
دکتر "هانا کاری"(Hannah Carey)، استاد دانشگاه ویسکانسین گفت: برای ورود یک حیوان به دوره کندی، باید نورونهای موجود در رافه پالیدوس مهار شوند. اگر عملکرد این سلولها سرکوب نشود، فعالیت آنها، هیپوترمی ناشی از کندی را خنثی میکند.
حیواناتی که از فرآیند کندی استفاده میکنند، مقاومت طبیعی را در برابر جراحتهای گوناگون ناشی از کمبود جریان خون دارند. آنها در برابر آسیبهای رادیواکتیو نیز مقاوم هستند و همین موضوع، مزیتی برای سفر انسان به فضا محسوب میشود.