محققان دانشگاه "ادینبرو" اسکاتلند در بررسی‌های خود متوجه شدند که غبارهای فضایی می‌توانند با جابجا کردن میکروب‌های مقاوم در انتقال حیات بین سیارات موثر باشند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، در تئوری یکی از عواملی که سبب ایجاد حیات می‌شود، برخورد سیارک‌ها با سیارات و ایجاد تغییرات وسیع در آب و هوای آنهاست اما محققان دانشگاه ادینبرو در اسکاتلند به عامل دیگری دست یافته‌اند که می‌تواند در سیارات حیات ایجاد کند.
در صورتی که این غبارها دارای سرعت بالایی باشند حتی می‌توانند میکروب‌ها را تا یک منظومه دیگر نیز برسانند.
"آرژون بررا"(Arjun Brera) محقق ارشد این تحقیق گفت: از نظر تئوری گرد و غبار فضایی می‌توانند سفیران انتقال حیات در هستی باشند.
وی افزود: جریان‌های گرد و غبار سریع در منظومه شمسی به وفور یافت می‌شود و می‌توان از آن برای بررسی این موضوع بهره گرفت.
این تیم تحقیقاتی اولین گروهی نیستند که از توانایی غبار فضایی در انتقال حیات صحبت می‌کنند و این ایده هزاران سال است که در ذهن بشر بوده است اما همواره برخورد سیارک‌ها و دنباله‌دارها با سیارات دلیل محکم‌تری برای ایجاد حیات در سیارات بوده است.
دانشمندان تا به حال نمونه‌هایی از سنگ‌های مریخی را در زمین یافته‌اند که کاوشگرهای فعال در مریخ وجود آنها را در مریخ تایید کرده‌اند.
یکی از این سنگ‌ها ALH84001 نام دارد و برخی معتقدند ممکن است برخی میکروارگانیسم‌ها را از مریخ باستان به زمین آورده باشد.
در مطالعه "بررا" و تیمش جابجایی میکروبی زمانی اتفاق می‌افتد که غبار فضایی با سرعتی بین 36 هزار تا 253 هزار کیلومتر بر ساعت با جو زمین برخورد کرده و میکروب‌های موجود در جو را با خود به فضا ببرند.
بررسی‌های این تیم حاکی از آن است ذرات میکروبی در ارتفاع 150 کیلومتری سطح زمین معلق‌اند و در صورتی که از برخورد شدید جان سلام به در ببرند می‌توانند به فضای بیکران وارد شوند.
بررا معتفقد است حتی اگر این برخورد سبب مرگ میکروب‌ها شود، باز هم انتقال ساختارهای مولکولی می‌تواند بسیار مثمر ثمر باشد.