دکتر نادری، معاون ایرانی JPL ناسا:MRO بهترین نقطه فرود مریخ‌نورد بعدی در سال 2009 را شناسایی می‌کند ـ یک 7

فضاپیمای «کاوشگر مدارگرد مریخ»(MRO)، دهم مارس (19 اسفند ماه جاری) به سیاره سرخ می‌رسد تا به بررسی ترکیب شیمیایی مریخ و وجود آب و یخ در لایه های زیرین سطح آن بپردازد.
به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)‌ این فضاپیما که زیر نظر دانشمندان آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناساست، دوازدهم اوت 2005 میلادی به فضا پرتاب شد.
با در مدار قرار گرفتن MRO اطلاعات ما از نزدیک ترین همسایه‌مان در منظومه شمسی افزایش خواهد یافت.
انسان ها از دوران پیش از تاریخ به مریخ علاقمند بوده‌اند و حضور این سیاره در بسیاری از اسطوره های قدیمی بیانگر این کنجکاوی است.
تاکنون تلاش های زیادی برای کاوش مریخ و پی بردن امکان حیات بر روی انجام شده است که ارسال مریخ‌نوردان دوقلوی «روح» و «فرصت» ناسا از موفق ترین این تلاش ها بوده است.
دکتر فیروز نادری، معاون ایرانی آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا می‌گوید هدف از ماموریت «کاوشگر مدارگرد مریخ» کاوش سطح این سیاره به وسیله وسایل «سنجش از راه دور» است.
وی خاطرنشان کرد: سفینه‌هایی که به سوی مریخ ارسال می شوند، برای بررسی این سیاره بر روی سطح آن می‌نشینند یا با قرار گرفتن در مدار آن به شناسایی مریخ می‌پردازند.
او گفت: سفینه های مریخ نوردی که بر روی این سیاره می نشینند، برد کمی دارند و تنها سطح محدودی ازاین سیاره را کاوش می کنند. در حالی که کاوشگرهایی که در مدار مریخ قرار می‌گیرند با استفاده از امکانات «سنجش از راه دور» به شناسایی کل سطح این سیاره می‌پردازند.
MRO شش ابزار بسیار قوی «سنجش از راه دور» دارد که به وسیله آنها ترکیب شیمیایی سطح مریخ و وجود آب و یخ درسطوح زیرین آن را بررسی می‌کند.
این فضاپیما همچنین قرار است بهترین محل فرود مریخ نورد بعدی درسال 2009 میلادی را شناسایی کند.
به گفته دکتر نادری فضاپیمای «مدارگرد مریخ» به خاطر وزن بالای ابزارهای علمی، سوخت کمی را با خود حمل می‌کند؛ بنابراین برای قرار گرفتن این سفینه در مدار مناسب از نیروی جاذبه سیاره مریخ استفاده می‌شود.
وی در ادامه به بی‌بی‌سی گفت که به همین دلیل، MRO ابتدا در یک مدار دور قرار می‌گیرد که فاصله زیاد این مدار از سطح مریخ ماموریت های شناسایی را غیر ممکن می‌کند.
دکتر نادری خاطر نشان کرد: به تدریج طی شش ماه، کاوشگر به دلیل جاذبه مریخ و اصطکاک با جو این سیاره، در یک مدار 400 کیلومتری از سطح آن قرار خواهد گرفت.
مدت ماموریت علمی مدارگرد مریخ دو سال پیش‌بینی شده است. پس از آن نیز این سفینه به مدت دو سال به انتقال پیام های مخابراتی سایر سفینه هایی که بر سطح مریخ فرود آمده‌اند، خواهد پرداخت.
از سوی دیگر بیشتر از دو سال است که مریخ نوردهای اسپیریت (روح) و آپورچونیتی (فرصت) بر روی سیاره سرخ مستقر هستند.
ارسال این دو ربات شش چرخه و ادامه فعالیت آنها از بزرگترین دستاوردهای بشر در شناسایی مریخ شمرده می‌شود.
دکتر نادری که دانش آموخته دکتری الکترونیک از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است و از سال 1979 میلادی مسئولیت های مختلفی را در ناسا بر عهده داشته است، به عنوان مدیر پیشین پروژه کاوش مریخ، نقش مهمی در ماموریت مریخ نوردهای دوگانه داشته است.
او می گوید: اسپیریت و آپورچونیتی برای یک ماموریت 90 روزه طراحی شده بودند اما خوشبختانه آنها تا به امروز بیشتر از 700 روز است که به کار خود ادامه داده‌اند.
کارشناسان ناسا پیش بینی کرده بودند که پراکنده شدن خاک نرم سطح سیاره مریخ بر روی باتری های خورشیدی این دو مریخ نورد، مانع از ادامه فعالیت آنها شود ولی خاک روبی مرتب این باتری ها به وسیله وزش باد در سطح مریخ به ادامه ماموریت آنها کمک کرده است.
هزینه ماهانه ادامه فعالیت این دو ربات کاوشگر سه میلیون دلار است که باعث تعدیل بودجه بعضی از پروژه های دیگر ناسا شده است.
با این حال، هر زمان ممکن است به دلیل اختلال در سامانه مکانیکی یا خرابی قطعات الکترونیکی در اثر نوسان شدید دمای سطح مریخ، فعالیت این دو مریخ نورد به پایان برسد.