ناسا یک عکس اعجاب‌انگیز از یک سحابی مسحورکننده را منتشر
کرد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل ازایسنا و به
نقل از ناسا، در یکی از درخشان‌ترین قسمت‌های کهکشان راه شیری یک سحابی به نام
"کارینا" و با نام علمی "NGC 3372" نهفته است که بستر وقوع عجیب‌ترین اتفاقات کهکشان است.
این سحابی بزرگ در یک صورت فلکی با همین نام(کارینا) واقع شده است، جایی که
مرکز ستارگان عظیم و تغییرات سحابی‌ها است.
صورت فلکی "کارینا" از دو سحابی به نام‌های "کارینا" و
"حفره کلید" تشکیل شده است.
سحابی "حفره کلید" با نام علمی (NGC 3324)، یک ساختار روشن است که در قسمت
راست مرکز عکس قرار دارد. این سحابی از تعداد زیادی از این ستاره‌های عظیم میزبانی
می‌کند و خودش چهره خود را تغییر داده است.
این عکس از سحابی "کارینا" گرفته شده است که 300 سال نوری وسعت و در
فاصله 7500 سال نوری از خورشید قرار گرفته است.
"اِتا کارینا" که پرانرژی‌ترین ستاره در این سحابی است، یکی از
درخشان‌ترین ستاره‌ها در دهه 30 قرن 19 بوده است اما پس از چندی به طور چشمگیری کم
نور شده است.
"اِتا کارینا" یا "اتا شاه‌تخته" یک سامانه ستاره‌ای در
صورت فلکی شاه‌تخته (کارینا) است که بین 7500 تا 8000 سال نوری با خورشید فاصله
داشته و جرم آن بالای 120 جرم خورشیدی تخمین زده شده است.
این سامانه حداقل از دو ستاره تشکیل شده است. یکی از دو ستاره شناخته‌شده این
سامانه، یک متغیر آبی درخشان ( ال‌بی‌وی) است که در مراحل اولیه زندگی خود جرمی در
حدود ۱۵۰ جرم خورشیدی داشته است؛ ولی امروزه حدّاقل ۳۰۰ جرم خورشیدی از جرم آن
کاسته شده است.
ستاره دیگر این سامانه یک ستاره "ولف-رایه" است که جرمی تقریبا ۳۰۰
برابر جرم خورشید دارد و به دور همدم بزرگترش در گردش است. این ستاره همدم به هیچ‌وجه
به صورت بصری قابل مشاهده نیست، زیرا "اتا شاه‌تخته" به وسیله سحابی سرخ‌رنگ
ضخیم و بزرگی احاطه شده است که مشاهده آن را عملا غیر ممکن می‌سازد.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های "اتا شاه‌تخته" تغییر درخشندگی آن است.
در حال حاضر به‌خاطر الگوی خاص درخشان‌شدن و تاریک‌شدن‌های "اتا شاه‌تخته"،
آن را به عنوان یک ستاره دوتایی متغیر آبی درخشان رده‌بندی می‌کنند.
درخشندگی مجموع این دو ستاره در حدود چهار میلیون برابر خورشید، و جرم مجموع
آن‌ها تقریبا ۱۰۰ برابر جرم خورشید تخمین زده می‌شود.
به علّت جرم زیاد این ستاره و نیز مرحله خاص زندگی‌اش، انتظار می‌رود که در
آینده‌ای نزدیک(از نظر نجومی) به صورت یک ابرنواختر یا حتی شاید به صورت یک
فرانواختر منفجر شود.