فضاپیمای «افق‌های جدید» به سوی پلوتو پرتاب شد ـ 01

آژانس فضایی آمریکا ( ناسا) پنجشنبه شب (19 ژانویه) فضاپیمایی را راهی پلوتو، دوردست‌ترین و آخرین سیاره کاوش نشده منظومه شمسی کرد که امید می‌رود تحول مهمی در دانش دانشمندان درخصوص این سیاره مرموز ایجاد کند.
به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پرتاب فضاپیما ابتدا قرار بود روز سه شنبه انجام شود که دو بار به تاخیر افتاد.
فضاپیمای «افق های جدید» (New Horizons) احتمالا در ماه ژوئیه 2015 میلادی به پلوتو خواهد رسید.
ناسا باید این کاوشگر را تا پیش از روز سوم فوریه پرتاب می‌کرد تا بتواند با توسل جستن به نیروی جاذبه مشتری، آن را با سرعت بسیار زیاد 25 کیلومتر در ثانیه (نزدیک به 90 هزار کیلومتر در ساعت) به سوی پلوتو «قلاب سنگ» کند.
«قلاب سنگ» اصطلاحی است که ناسا برای نیرو بخشیدن به ماموریت‌های خود با استفاده از قوه جاذبه سیارات بزرگ به کار می‌گیرد.
اگر فضاپیما تا سوم فوریه پرتاب نمی شد، در آن صورت پرواز باید بدون کمک گرفتن از قوه جاذبه مشتری انجام می‌شد، که رسیدن فضاپیما به مقصد را تا سال 2020 میلادی عقب می انداخت.
ناسا رسیدن به پلوتو را بخشی از «تقلای تاریخی» خود برای اکتشاف سیارات و پروژه «افق های جدید» را فرصتی برای «درک سیارات واقع در لبه منظومه شمسی» می‌داند.
پلوتو و قمر آن - کارون (Charon) - تشکیل دهنده یک سیستم دوسیاره‌یی - که تصور می شود آرایشی عادی در جهان باشد - هستند اما تاکنون از نزدیک مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند.
این همچنین نخستین بار خواهد بود که یکی از سیارات موسوم به «کوتوله یخی» و صدها عدد از اجرام کمربند «کویی پر» که در آن‌سوی مدار نپتون می گردند، مورد بازدید قرار خواهند گرفت.
«افق های جدید» 13 ماه آینده را به سوی سیاره عظیم مشتری در حرکت خواهد بود.
این فضاپیما هشت سال بعد از آن را در مسیر پلوتو خواهد بود و سالی یک بار برای انجام معاینات فنی و تمرین برای زمان رسیدن به پلوتو، «از خواب بیدار خواهد شد.»
«افق های جدید» مدت ها پیش از رسیدن به پلوتو، جمع آوری داده ها را آغاز خواهد کرد. نخستین نقشه ها از پلوتو و «کارون» سه ماه پیش از آنکه فضاپیما به نزدیکترین فاصله ممکن از آنها برسد تهیه خواهد شد.
فضاپیما سپس هنگام گذر یک روزه از کنار این سیاره، تشعشعات ماورای بنفش اتمسفر پلوتو را اندازه گیری خواهد کرد و نقشه هایی با کیفیت بالا حاوی جزئیات سطح از پلوتو و کارون تهیه می‌کند.
کاوشگر سپس «روی تاریک» این منظومه دوسیاره‌یی را برای بررسی سطح آنها مطالعه خواهد کرد.
حتی آن زمان نیز این ماموریت 650 میلیون دلاری پایان نخواهد یافت؛ کاوشگر با هدایت ناسا برای انجام مطالعات بیشتر به سوی یکی از اجرام کمربند «کویی‌پر» - که هنوز تعیین نشده است - به حرکت در خواهد آمد.
ناسا این فضاپیما را با یکی از قوی ترین موشک خود - موشک اطلس 5 - به فضا پرتاب کرد.
«افق های جدید» هرچند سریعترین سفینه‌ای است که تاکنون ساخته شده، بیش از 9 سال طول می کشد تا مسیر مورد نظر را طی کند.
هدف سفینه 700 میلیون دلاری «افق های جدید» جمع‌آوری اطلاعاتی درباره سرمنشا پیدایش پلوتو و ماه های آن است و امید می‌رود به کاوش‌ها بر روی هاله یخی که این منطقه از فضا را پوشانده و به کمربند «کویی‌پر» موسوم است، یاری رساند.
این منطقه که دورتر از نپتون واقع شده احتمالا مملو از ده ها هزار شی یخی است که در فضایی بین 30 تا 50 برابر فاصله زمین و خورشید پخش هستند.
بعضی از ستاره شناسان می گویند پلوتو اساسا یک سیاره واقعی نیست و به جای آن باید در میان همین اشیا یخی دسته بندی شود که به هنگام تشکیل منظومه شمسی به وجود آمده‌اند.
به گفته یکی از مقامات ناسا، «آنچه ما الان از پلوتو می دانیم یک صفحه هم نمی شود. کتب علمی بعد از تکمیل این ماموریت دوباره نویسی خواهند شد».
استفن لوری از دانشگاه «کویین بلفست» در ایرلند شمالی معتقد است که این ماموریت می تواند اطلاعات بیشتری درباره پلوتو و قمرهایش در اختیار دانشمندان قرار دهد.
وی در ادامه به بی‌بی‌سی گفت: تفاوت های فاحش در سطح این سیاره می‌تواند نشان دهد که منظومه شمسی بر اثر یک تصادم واحد به وجود نیامده است و احتمالا برخی از سیاره های کوچکتر با قدرت جاذبه خود اشیا را دور خود جمع کرده اند.
به گزارش ایسنا، ناسا اکنون با پرتاب «افق های جدید» تا پیش از سوم فوریه موفق خواهد شد این سفینه را در موقعیتی قرار دهد که بتواند با استفاده از قوه جاذبه مشتری سرعتش را افزایش دهد.
با توجه به موفقیت ناسا در پرتاب فضاپیما تا پیش از این تاریخ، «افق های جدید» می‌تواند سریعتر به پلوتو برسد و احتمال ناکامی ماموریتش کاهش خواهد یافت.
اگر فضاپیما بدون کمک قوه جاذبه مشتری راهی این سفر دور و دراز می شد احتمالا پنج سال دیرتر به پلوتو می‌رسید.
پلوتو در سال 1930 میلادی بوسیله Clyde Tombaugh ستاره شناس آمریکایی کشف شد.
-----
Isna.ir