1403/09/04 - 21 جمادى الاولى 1446 - 2024/11/24
العربیة فارسی

Astronomical Research Center (A.R.C.)

مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
3548 | واحد خبر مركز | 1395/06/10 1436 | چاپ

ردیابی سیگنال رادیویی مرموز از یک ستاره

به گزارش مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل همشهری آنلاین:



اخترشناسان از دریافت سیگنال رادیویی که ظاهرا از ستاره‌ای به نام
HD۱۶۴۵۹۵ در فاصله ۹۴ سال نوری از زمین در صورت فلکی هرکول ساطع شده‌است، شگفت‌زده‌ شده‌اند.

براساس گزارش اسپيس، گروهي بين‌المللي از محققان از رديابي سيگنالي مرموز در مسير ستاره HD164595 خبر داده‌اند، سيگنالي كه سال گذشته توسط تلسكوپي روسي به نام RATAN-600 رديابي شده‌است.

به گفته پل گيلستر نويسنده و محقق، كسي ادعاي آن را ندارد كه اين سيگنال از سوي تمدن‌هاي فرازميني ارسال شده‌است،‌اما به اندازه‌اي محرك بوده‌است كه دانشمندان درخواست رصد دائمي منشا ارسال اين سيگنال را داده‌اند. كاشفان اين سيگنال از پروژه جستجو براي هوش فرازميني، SETI درخواست كرده‌اند تا ستاره منشا را مورد بررسي طولاني و دقيق قرار دهد.

ست شوستاك يكي از اخترشناسان ارشد پروژه SETI اعلام كرد اين موسسه پس از شنيدن خبر رديابي سيگنال مرموز، منشا اين سيگنال را با كمك مجموعه تلسكوپ الن،‌ATA مورد بررسي قرار داده و هيچ مورد عجيبي مشاهده نكرد.

شوستاك و گيلستر يافته‌هاي خود را براي كلوديو ماكونه اخترشناس ايتاليايي كه با تلسكوپ RATAN-600 همكاري دارد ارسال كردند. قرار است اطلاعات اين دو محقق در نشست بين‌المللي نجوم در مكزيك به نمايش درآيند. براساس اين گزارش‌ها، يكي از دلايل عجيب بودن سيگنال دريافتي اين است كه HD 164595 ستاره‌اي كاملا شبيه به خورشيد است، با اين تفاوت كه يك درصد درخشان‌تر است. اين ستاره 4.5 ميليارد سال سن دارد ،‌دمايي مشابه خورشيد داشته و حتي تركيبات عناصر موجود در آن نيز با خورشيد يكسان است.

اخترشناسان حتي سياره‌اي شبيه به نپتون را در مدار دوردست اين ستاره يافته‌اند كه HD 164595 b نام دارد و گيلستر احتمال مي‌دهد سياره‌هاي ديگري با ابعاد كوچكتر و بدنه سنگي در مدار اين ستاره وجود داشته باشند كه هنوز شكار تلسكوپ‌هاي زميني نشده‌اند.

سيگنال دريافتي از اين ستاره طول موجي برابر 2.7 سانتيمتر داشته و فركانس آن 11 گيگاهرتز است كه آن را به سيگنالي با فركانس بالا تبديل مي‌كند كه تفاوت زيادي با سيگنال تلويزيون‌هاي ديجيتال ندارد. به گفته شوستاك با واقعي فرض كردن اين پديده،‌سيگنال بايد بسيار قدرتمند بوده باشد كه توانسته خود را تا زمين برساند. اگر مستقيما زمين را هدف گرفته باشد،‌ براي رسيدن سيگنال به زمين به 50 تريليون وات انرژي نياز است، يعني حجم انرژي مورد نياز براي ارسال اين سيگنال كمي بيشتر از نيمي از انرژي مصرفي كل بشر در يك ثانيه است.

از سويي ديگر اگر سيگنال در تمامي جهات پخش شده باشد، انرژي مورد نياز آن براي رسيدن به زمين چندين برابر شده و به 100 ميليارد ميليارد خواهد رسيد، يعني 100 ميليون برابر بيشتر از انرژي مورد نياز سيگنالي كه زمين را هدف گرفته‌است.

با اين همه كسي باور ندارد اين سيگنال از سوي بيگانه‌هاي فضايي باشد. علاوه براينكه هنوز برسر صحت اين سيگنال ترديد‌هايي وجود دارد زيرا محققاني كه آن را كشف كردند يك سال پس از كشف خبر رديابي آن را منتشر كردند و اين به آن معني است كه اخترشناسان روس درباره درست يا نادرست بودن رديابي سيگنال اطمينان نداشته‌اند. از سويي ديگر RATAN-600 راديوتلسكوپي است كه داراي نوعي آستيگماتيسم يا دوبيني است، از اين رو توانايي تعيين دقيق منشا سيگنال را ندارد.

SETI قصد دارد باري ديگر براي يافتن نشانه اي از اين سيگنال ستاره HD 164595 را هدف بگيرد. با اين همه اين احتمال وجود دارد كه سيگنال رديابي شده اثر جانبي بزرگنمايي گرانشي باشد؛ پديده‌اي كه زماني رخ مي‌دهد كه يك جرم بزرگ مانند يك ستاه بافت فضا-زمان را به اندازه‌اي دچار انحنا مي‌كند كه مي‌تواند سيگنالي كه در پس اين بافت قرار دارد را جمع‌آوري، متمركز و بزرگنمايي كرده و به سوي زمين بتاباند.