گروهی از ستاره شناسان در ایتالیا شواهدی را یافتند مبنی بر اینکه اجرام آسمانی غول پیکر که هزاران تا میلیون ها بار بزرگتر از خورشید هستند، از نوع خاصی از دانه سیاه چاله ای تشکیل شده اند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا به نقل از ناسا، این دانه ها به طور مستقیم از فروپاشی ابرهای گازی غول پیکر تشکیل شده و از هیچ مرحله میانی مانند انفجار یک ستاره پدید نیامدند.
سیاه چاله‌هایی که در مرکز کهکشان راه شیری کشف شدند فوق العاده بزرگ هستند، چرا که آنها در یک مکان بزرگ بوجود آمدند.
در حالی که ما هنوز اطلاعات زیادی در مورد سیاه چاله ها نداریم، دانشمندان نظریه‌هایی را در مورد چگونگی تشکیل آنها ارائه کرده اند.
یکی از این نظریه ها نشان می دهد که آنها نتیجه ادغام چند سیاه چاله کوچکتر هستند. یکی دیگر از نظریه می گوید این سیاه چاله های عظیم مواد بیشتری همچون گاز و گرد و خاک از محیط اطراف خود را بلعیده اند.
با این حال دانشمندان بر این باورند که برخی از بزرگترین سیاه چاله‌ها یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ تشکیل شده‌اند.
به گفته یکی از محققان این پژوهش، این فرضیه ها نشان می‌دهد که روند رشد این سیاه چاله های عظیم بجای اینکه در ابتدا کوچک باشند و سپس رشد کنند، از ابتدا بزرگ بوده و سپس در نرخ طبیعی خود رشد کرده اند.
اخترشناسان در این پژوهش داده های خود را از رصدخانه اشعه ایکس چاندرا و تلسکوپ فضایی اسپیتزر بدست آوردند.