تلسکوپ فضایی هابل ناسا تصاویر نمای نزدیکی از دنباله‌دار 252P یا لاینیر را دو هفته پس از عبور نزدیک آن از کنار زمین در روز 21 مارس(دوم فروردین) ثبت کرده است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا به نقل از سی نت، اگرچه این عبور از فاصله حداقل 4.8 میلیون کیلومتری زمین انجام شد، اما این نزدیکترین رویارویی یک دنباله‌دار با زمین بوده است. به جز ماه، دنباله‌دار لاینیر نیز به عنوان نزدیکترین جسم سماوی مشاهده شده توسط هابل در نظر گرفته می‌شود.
برای سنجش دقیق اندازه دنبالهدارها، این اجسام باید به اندازه کافی به زمین نزدیک باشند. دنبالهدارها معمولا چندکیلومتر بیشتر نیستند و لاینیر احتمالا از مساحتی کمتر از یک کیلومتر مربع برخوردار بوده و در حقیقت، یکی از کوچکترین دنباله‌دارهای شناخته شده است.
تصاویر جدید در روز چهارم آوریل (16 فروردین) و زمانی که لاینیر در فاصله 14 میلیون کیلومتری از زمین قرار داشت، ثبت شده‌اند.
ستاره‌شناسان با بهره‌گیری از فاصله نسبتا کم این دنباله‌دار با زمین و وضوح بسیار بالای مکانی هابل، توانستند به وضوح 1.6 کیلومتر در پیکسل دست یابند.
به گفته محققان، این بالاترین وضوح کسب شده بر یک دنباله‌دار است. برای مقایسه باید گفت که رصدهای زمینی دنباله‌دار لاینیر بیش از 10 برابر وضوح کمتر از هابل برخوردارند.
این تصاویر زمان‌گذر توسط ستاره‌شناسان با استفاده فریم‌هایی تولید شد که با فاصله 30 تا 50 دقیقه ثبت شده‌اند.
نور درخشان دنباله‌دار که در این تصاویر مشابه نور فانوس دریایی می‌چرخد، از فورانی از غبار منتشر شده از دنباله‌دار در زمان گرم شدن آن توسط خورشید ساخته شده است.
دنباله‌دارهای مشابه لاینیر از هسته اتمی برخوردارند که از یخ، ضایعات و غبار ساخته شده و در اثر گرمای خورشید به شکل هاله تصعید می‌شود.
هدف اصلی ستاره‌شناسان، بررسی چگونگی کوچکتر شدن دنبالهدارها در زمان حرکت آن‌ها در اطراف خورشید است. این امر به دانشمندان کمک می‌کند تا به ویژگی‌های اجزای سازنده سیارات در سالهای اولیه منظومه شمسی پی ببرند.
علاوه بر آن، دنباله‌دار لاینیر از خواهری برخوردار است که 1.6 میلیون کیلومتر نزدیکتر به زمین و با فاصله چند روز از آن حرکت می‌کرد اما به اندازه کافی بزرگ یا درخشان نبود تا تصویر نزدیکی از آن ثبت شود. لاینیر اکنون در فاصله 40 میلیون کیلومتری زمین قرار دارد.