تصور کنید در جهانی زندگی می‌کنید که در آن هر 69 سال خورشید در یک گرفت تقریبا کامل برای سه سال و نیم ناپدید می‌شود. این رویدادی است که در سیستم دو ستارهای TYC 2505-672-1 در فاصله حدود 10 هزار سال نوری از زمین اتفاق می‌افتد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، ستاره‌شناسان دانشگاه واندربیلت، هاروارد و موسسات دیگر یک جفت ستاره بدون نام را شناسایی کرده‌اند که رکورد تازه‌ای برای طولانی‌ترین کسوف (3.5 سال) و همچنین طولانی‌ترین زمان بین دو گرفت (69 سال) در یک سیستم دو ستارهای ثبت کرده‌اند.
رکورددار پیشین ستاره غول‌پیکر Epsilon Aurigae بود که هر 27 سال یکبار توسط همتایش دچار گرفت می‌شد و طول این گرفت از 640 تا 730 روز بود. این ستاره در فاصله بسیار نزدیکتری به زمین – حدود 2200 سال نوری – قرار داشته و همچنین درخشانتر است.
سیستم TYC 2505-672-1 بقدری دور است که تعداد داده‌هایی که ستاره‌شناسان می‌توانستند از روی تصاویر استخراج کنند، بسیار محدود بود. اما آن‌ها توانستند دمای سطح ستاره دوم را تخمین زده و دریابند که نزدیک به 2000 درجه سلسیوس از سطح خورشید داغتر است.
ستاره‌شناسان به منظور تولید فواصل 69 ساله بین کسوف‌ها، محاسبه کردند که باید این ستاره‌ها در فاصله بسیار زیادی از هم یعنی حدود 20 واحد نجومی گردش کنند که تقریبا به اندازه فاصله خورشید از سیاره اورانوس است.
جزئیات این کشف در مجله Astronomical منتشر شده است.