1403/09/04 - 21 جمادى الاولى 1446 - 2024/11/24
العربیة فارسی

Astronomical Research Center (A.R.C.)

مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
3314 | واحد خبر مركز | 1394/10/29 848 | چاپ

ایجاد حجم عظیمی از ماده تاریک در بیگ‌بنگی خفیف‌تر

گروهی از دانشمندان به سرپرستی یک دانشمند ایرانی مدل علمی مشهوری را به چالش کشیده‌اند که بر اساس آن، از طریق یک انفجار بزرگ یا همان بیگ‌بنگ جهان ماده اعم از فضا، زمان، ماده و انرژی از یک نقطه بسیار داغ، چگال و متورم به جهان امروزی تبدیل شده است.

به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، بر اساس مطالعات جدید هومن داوودی اصل، سرپرست آزمایشگاه ملی بروکهاون از وزارت انرژی ایالات متحده و نویسنده این مقاله، در دوره دوم تورم کوتاه‌تری وجود داشته که می‌توان گفت در آن دوره ماده تاریک در سراسر کیهان ایجاد شده است.

وی گفت: در کل، یک نظریه اساسی از طبیعت می‌تواند توضیح دهنده این پدیده خاص باشد، اما ممکن است همیشه در پایان با مقدار صحیح ماده تاریک مواجهه نشویم.

وی در مقاله‌ای که در مجله Physical Review Letters منتشر شده است افزود: مواجهه با مقدار زیادی از ماده تاریک می‌تواند نشان‌دهنده وجود یک منبع دیگری برایش باشد، اما اگر این مقدار بسیار بسیار زیاد باشد مشکل‌ساز است.

اندازه‌گیری مقدار ماده تاریک در جهان کار آسانی نیست. داوودی اصل و همکارانش مرحله‌ای را به وقایع پذیرفته شده در فرضیه زمان و فضا افزودند.

طبق کیهان‌شناسی استاندارد، توسعه جهان که تورم کیهانی خوانده می‌شود شاید 10-35 ثانیه پس از آغاز زمان شروع شده است.

این توسعه انفجاری تمامیت فضا تنها کسری از ثانیه به طول انجامیده و سرانجام به جهانی داغ تبدیل شده و به دنبال آن زمان سرد شدن فرا رسیده که تا به امروز ادامه داشته است.

سپس، وقتی جهان تنها چند ثانیه یا چند دقیقه سن داشته به اندازه کافی سرد شده که شکل‌گیری عناصر سبک‌تر آغاز شده است.

داوودی اصل اظهار کرد: احتمالا پس از آن دو اتفاق بزرگ دوره تورم دیگری وجود داشته است.

او و همکارانش نشان می‌دهند که این دوره تورم توسط تعاملات در بخش مخفی فیزیک شکل داده شده است.

به گفته داوودی اصل در صورت رخداد تورم دوم، می‌توان آن را توسط انرژی‌هایی که در آزمایش‌های شتاب‌دهنده انجام می‌شود توصیف کرد؛ آزمایش‌هایی از قبیل برخورددهنده نسبیتی یون سنگین و برخورددهنده هادرون بزرگ.

فقط با گذشت زمان می‌توان فهمید چه‌وقت نشانه‌های یک «بخش پنهان» در این برخوردها توسط این برخورددهنده‌ها یا دیگر امکانات آزمایشگاهی خود را نشان‌ می‌دهند.