پژوهشهای محققان در شورای تحقیقات ملی کانادا نشان می‌دهد که جهان از نوعی "محدودیت وضوح" برخوردار است و اینکه با وجود طراحی تلسکوپ‌های بزرگ، باز هم نمی‌توان کهکشان‌های دور دست را رصد کرد.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، این خبر بدی برای ستاره‌شناسانی است که به راه‌اندازی تلسکوپ فضایی جیمز وب در سال 2018 برای تماشای آسمان‌ها امیدوار هستند. تلسکوپ هابل به دلیل اشتباهات انسانی در ساخت آن با مشکلاتی در وضوح مواجه شد، اما محدودیت تلسکوپ جیمز وب و نسخه‌های آینده ممکن است به مسائل علمی مرتبط شود.
نور کهکشان‌های دور دست، مسافت‌های فوق‌العاده‌ای را برای رسیدن به لنزهای تلسکوپ‌ها طی می‌کند. اگر چیزی بین این کهکشان‌ها و خود تلسکوپ باشد در مسیر نور اختلال ایجاد کرده و باعث تار شدن آن می‌شود و هیچ تلسکوپی قادر به شفاف‌سازی آن نیست.
این اتفاق ممکن است با توجه به مکانیک کوانتومی در فضای وسیع بین این کهکشان‌ها اتفاق بیفتد. در کوچکترین مقیاس‌ها موسوم بخ "مقیاس پلانک"، فیزیک کوانتوم به این موضوع اشاره دارد که فضا با ذراتی پر شده است که به سرعت ایجاد شده و یکدیگر را نابود می‌کنند. با وجود اینکه این واکنش‌ها بسیار کوچک هستند اما برای بوجود آوردن امواج در بافت فضا-زمان کافی هستند. نور این کهکشان‌ها و اجسام دوردرست مانند نور که از جو زمین عبور می‌کند، تحریف می‌شود.
اگرچه ممکن است این اخبار برای ستاره شناسانی که به گرفتن تصاویر شفاف‌تر از اجرام آسمانی از راه دور امیدوار هستند، ناامیدکننده باشد اما کل مفهوم مکانیک کوانتومی و فیزیک کوانتومی برای ماده هنوز هم یک موضوع بسیار بحث‌برانگیز است. این به این معنی است که اگر نظریه‌های کوانتومی که در حال حاضر پذیرفته شده‌اند، نادرست باشند چنین پیش‌بینی ممکن است اشتباه باشد. اما اگر درست باشد، نشان دهنده این است که اطلاعات ما در مورد جهان در برابر اندازه بسیار بزرگ آن واقعا ناچیز است.