محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی با استفاده از تلسکوپ هابل ناسا موفق به کشف سه ابرنواختر شده‌اند که در فضای تهی و تاریک بین‌کهکشانی و بسیار دورتر از ستارگان و کهکشان‌های دیگر منفجر شده‌اند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، هر کدام از این ابرنواخترها در فاصله یک میلیارد سال نوری از زمین قرار داشته و فاصله آن‌ها با هر ستاره دیگر، صدها سال نوری است.
همچنین یک ابرنواختر چهارم نیز شناسایی شده که بنظر می‌رسد نخستین نمونه مشاهده شده در یک خوشه کروی باشد. خوشه‌های کروی بسیار کوچک و متراکم بوده و از هزاران ستاره تشکیل شده‌اند.
تصاویر هابل نشان داد که هرکدام از این ستارگان به شکل یک ابرنواختر نوع 1a منفجر شده و در فضای بین کهکشانی باقی مانده‌اند. این نوع ابرنواخترها زمانی رخ می‌دهند که یک ستاره کوتوله سفید، مواد اضافی بیش از اندازه‌ای را بلعیده و به دلیل جرم کوچکش منفجر می‌شود.
بیشتر ابرنواخترها درون کهکشان‌های حاوی صدها میلیارد ستاره یافت می‌شوند و نرخ رویداد آن‌ها هر یک قرن یکبار است. این ابرنواخترهای تنها بسیار نادرتر محسوب می‌شوند، زیرا در فضای بین کهکشانی قرار داشته و تنها به شکل انفجاری قابل مشاهده هستند.
بررسی این ابرنواخترها می‌تواند به دانشمندان در تخمین تعداد ستارگانی که بطور آزادانه در فضا حرکت کرده و به هیچ کهکشانی تعلق ندارند، کمک کند.
نزدیکترین همسایگان به این ستاره‌ها در فاصله 100 سال نوری قرار دارند که بیش از 70 برابر فاصله خورشید به همسایه‌اش پروکسیما قنطورس است.
چگالی ستارگان میان خوشه‌ای مانند این‌ها حدود یک میلیونیوم زمین است.
ستاره منفجر شده چهارم در منطقه‌ای قرمز رنگ و گرد شناسایی شده که می‌تواند یک کهکشان کوچک یا خوشه کروی باشد. اگر این محیط، یک خوشه کروی باشد، این نخستین ابرنواختری خواهد بود که در یک خوشه متراکم کوچک با کمتر از یک میلیون ستاره شناسایی شده است.