ستارهشناسان موفق به شناسایی دورترین کهکشان جهان در فاصله 13.1 میلیارد سال
نوری شدند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، از آنجایی که نور پس از 13.1 میلیارد سال به زمین
رسیده، کارشناسان کهکشان EGS-zs8-1 را در زمانی مشاهده میکنند که جهان تنها پنج
درصد از سن کنونی خود را داشته است.
این کشف یک فرصت نادر را برای مشاهده چگونگی آغاز شکلگیری کهکشانها در دوران
کودکی جهان در اختیار دانشمندان قرار میدهد.
اگرچه این کهکشان پیش از این توسط تلسکوپهای هابل و اسپیتزر شناسایی شده بود،
اما فاصله آن به تازگی توسط تلسکوپ 10 متری کک در هاوایی تائید شده است.
به گفته تیم بینالمللی محققان به رهبری دانشگاه ییل و دانشگاه کالیفرنیا در
سانتاکروز، این کهکشان دورترین نمونه اندازهگیری شده تاکنون است.
این کهکشان جدید اکنون رکورد قبلی کهکشان z8_GND_5296 را که در فاصله نزدیکتری
به زمین قرار گرفته، شکسته است.
کهکشان EGS-zs8-1 به دانشمندان در درک زمانی که جهان تنها 670 میلیون سال داشته،
کمک میکند. در آن زمان، تنها 15 درصد از حجم کهکشان راه شیری بوجود آمده بود.
در حال حاضر فاصله تعداد انگشتشماری از کهکشانهای باستانی به دقت اندازهگیری
شده است. مشاهدات جدید، کهکشان EGS-zs8-1 را در زمانی قرار میدهد که جهان تحت
تغییرات مهمی قرار داشت. برای مثال، هیدروژن میان کهکشانها از یک حالت خنثی به
حالت یونیزه تبدیل شده بود. به نظر میرسد که ستارگان در کهکشانهای اولیهای مانند
EGS-zs8-1 از عاملان اصلی این انتقال موسوم به بازیونیده شدن بودهاند.
محققان نه تنها تائید کردهاند که کهکشانهای عظیم در اوایل تاریخ جهان وجود
داشتهاند، بلکه همچنین نشان دادهاند که این کهکشانها از ویژگیهای فیزیکی متفاوتی
نسبت به نمونههای امروزی برخوردار بودهاند.
ستارهشناسان اکنون از شواهد نیرومندی برخوردارند که نشان میدهد رنگهای عجیب
کهکشانهای اولیه که در تصاویر تلسکوپ اسپیتزر قابل مشاهده هستند، از شکلگیری سریع
ستارگان عظیم جوان منشا گرفته که با گاز اولیه در این کهکشانها تعامل داشتهاند.
اگرچه به احتمال قوی این کهکشان تا مدت طولانی رکورد دورترین کهکشان جهان را در
دست نخواهد داشت زیرا تلسکوپ جیمز وب که قرار است در سال 2018 به فضا پرتاب شود،
قادر خواهد بود بیشتر از سایر تلسکوپهای موجود در اعماق فضا به بررسی بپردازد.
علاوه بر آن، جیمز وب خواهد توانست نور کهکشان EGS-zs8-1 را تشریح کرده و
اطلاعات دقیقتری از ویژگیهای گازی آن را در اختیار محققان قرار دهد.
این کشف در مجله Astrophysical منتشر شده است.