1403/09/04 - 21 جمادى الاولى 1446 - 2024/11/24
العربیة فارسی

Astronomical Research Center (A.R.C.)

مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
2959 | واحد خبر مركز | 1394/02/16 1588 | چاپ

جنون در راه مریخ!

مطالعه جدید دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در ایروین نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض ذرات باردار پرانرژی مانند ذرات موجود در پرتوهای کهکشانی، موجب بروز نارسایی شناختی در فضانوردان برای همیشه می‌شود.

 

به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، این ذرات فضانوردان را در طول پروازهای فضایی طولانی بمباران می‌کنند و چنین موضوعی، آسیب مهمی به سیستم عصبی مرکزی می‌زند و منجر به نارسایی‌های شناختی می‌شود.

 

تحقیقات چارلز لیمولی و همکارانش برای فضانوردان عازم سفر دو تا سه ساله به مریخ، خبر خوشی نیست. نقص در عملکرد، نقص حافظه و از دست‌دادن هوشیاری و تمرکز در طول پروازهای فضایی ممکن است بر فعالیت‌های حیاتی در طول ماموریت اثر بگذارد. قرارگرفتن در معرض تشعشعات کیهانی همچنین ممکن است دارای پیامدهای ناخوشایندی برای توانایی شناختی فضانوردان در طول زندگی‌شان باشد.

 

در مطالعه انجام‌شده توسط تیم لیمولی، گروهی از موش‌ها در «آزمایشگاه تشعشع فضایی» ناسا واقع در لابراتوار ملی بروکهاون، در معرض تشعشع ذرات باردار (اکسیژن و تیتانیم کاملا یونیزه‌شده) قرار گرفتند.

 

دانشمندان دریافتند قرارگرفتن در معرض این ذرات منجر به التهاب مغزی شد و این موضوع خود، انتقال سیگنال‌ها در میان نورون‌ها را مختل کرد.

 

تصویربرداری‌های انجام‌شده نشان داد چگونه شبکه ارتباطاتی مغز به دلیل کاهش ساختار سلول‌های عصبی موسوم به دندریت‌ها دچار نقص شد. تغییرات سیناپتیکی بیشتر به همراه تغییرات ساختاری، در قابلیت‌ سلول‌های عصبی برای مخابره کارآمد سیگنال‌های الکتروشیمیایی اختلال ایجاد کرد.

 

به گفته محققان حاضر در این مطالعه، نارسایی‌های شناختی در فضانوردان ماه‌ها طول می‌کشد که بروز کند و زمان لازم برای سفر به مریخ برای ظهور چنین نارسایی‌هایی کافی است.

 

با این حال، افرادی که در ایستگاه بین‌المللی فضایی کار می‌کنند، با همین میزان پرتوهای کیهانی کهکشانی روبرو نیستند زیرا آن‌ها همچنان در درون مگنتوسفر حفاظتی زمین قرار دارند.

 

گفته می‌شود ذرات تشکیل‌دهنده این پرتوهای کیهانی کهکشانی، بقایای اصلی رخدادهای ابرنواختری در گذشته هستند.

 

جزئیات این دستاورد علمی در مجله Science Advances ارائه شده است.