1403/09/04 - 21 جمادى الاولى 1446 - 2024/11/24
العربیة فارسی

Astronomical Research Center (A.R.C.)

مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
2853 | واحد خبر مركز | 1393/12/05 1218 | چاپ

جزئیات فضاپیمای سرنشین دار ایرانی در نمایشگاه فناوری فضایی ارایه شد

به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایرنا، نمایشگاه یکروزه فناوری فضایی امروز سه شنبه به مناسبت بزرگداشت روز فناوری فضایی، با حضور رییس جمهوری، معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و قائم مقام سازمان فضایی ایران در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی برگزار شد. 

در نمایشگاه فناوری فضایی دستاوردهایی در زمینه تولید ماهواره های سنجش از راه دور، ماهواره های مخابراتی، پروژه اعزام انسان به فضا و سامانه های زمینی ماهواره ای ارایه شد. 

فضاپیمای سرنشین دار ایرانی

پروژه فضاپیمای سرنشین دار ایرانی به عنوان نخستین گام از نقشه راه توسعه فناوری های فضایی ایران در راستای پروژه اعزام انسان به فضا طراحی شده است.در این زمینه و به منظور شفاف سازی فعالیت های فضایی در حوزه اعزام انسان به فضا ماک آپ (ماکت فضایی) فضاپیمای سرنشین دار ایرانی در نمایشگاه فناوری فضایی در سالن اجلاس کشورهای اسلامی به نمایش در آمد.

این فضاپیما قرار است تا آزمایش فضاپیمای سرنشین دار زیرمداری یک تنی همراه با مطالعات زیست فضایی را انجام دهد.



پنج مرحله اساسی سخت فضاپیمای سرنشی دار ایرانی

پروژه فضاپیمای سرنشین دار ایرانی از پنج مرحله اصلی تشکیل شده است.

مرحله نخست آن طراحی مفهومی بوده و شامل امکان سنجی و مطالعات مفهومی، طراحی سیستمی و توسعه مفهوم است.

مرحله دوم شامل طراحی اولیه این فضاپیماست که شامل تعریف پروژه با جزئیات کافی به منظرو ایجاد یک خط مبنای اولیه برای برآورده شدن نیازهای ماموریتی است.

مرحله سومی طراحی دقیق، ساخت، مونتاژ و تست های نمونه غیرپروازی است که هدف از این مرحله تکمیل طراحی تفضیلی و زیرسامانه های مرتبط با آن، و ساخت سخت افزارها و نوشتن کدهای نرم افزاری، مونتاژ و انجام تست های نمونه های غیرپروازی است.

براساس این گزارش مرحله چهارم شامل ساخت، مونتاژ، یکپارچه سازی و تست نمونه های پروازی و ایجاد سیستم همراه با توسعه اطمینان از توانایی سیستم در برآورد ساختن الزامات است.

مرحله پنجم انجام ماموریت و برآورد نیازهای تعریف شده در ابتدای پروژه و پشتیبانی از آن هاست.

گام نهایی پیاده سازی برنامه، خاتمه پروژه و تحلیل داده ها و نتایج به دست آمده به منظور بهره برداری برای پروژه های آتی است.


جزئیات فضاپیمای سرنشین دار

طول این فضاپیما 2 و سه دهم متر، با قطر یک و 85 صدم متر بوده و قرار است یک نفر را با خود به فضا برده و بازگرداند.

براساس این گزارش این فضاپیما با جرم پرتاب یک هزار و 800 کیلوگرم و جرم بازگشت یک تن خواهد بود.



زیرسیستم ها و فناوری ها

فضاپیمای سرنشین دار ایرانی، در ادامه کاوشگرهای پیشگام و پژوهش طراحی و ساخته خواهد شد تا اولین فضاپیمای حامل انسان در کشور باشد.

این فضاپیما به منظور فراهم کردن شرایط مناسب برای پرواز فضایی انسان نیاز به زیرسیستم های زیر دارد:

- زیر سیستم سازه:

وظیفه این بخش تامین فضای مناسب برای استقرار سرنشین و نصب تجهیزات عملیاتی و پشتیبانی فضاپیمای سرنشین دار و محافظت از آن ها در طول چرخه آن است.

- زیرسیستم پشتیبان حیات:

این بخش وظیفه تامین محیط سکونتی لازم برای حفظ حیات فضانوردرا دارد.

همچنین پشتیبانی از حیات فضانورد شامل تامین هوای نتفسی، کنترل و تامین دمای مطلبو، کاهش صوت دریافتی از داخل محفظه از دیگر اهداف تعیین شده برای این بخش است.

- زیرسیستم ابزرهای تحقیقات علمی- اکتشافی:

یکی از اهداف پرتاب های زیرمداری توسعه دانش است که می تواند با کشف تاثیر بی وزنی روی سلول های جانوری و گیاهی گام مهمی در این زمینه بردارد.

- زیرسیستم مدیریت پراوز:

این بخش وظیفه تامین توان مورد نیاز فضاپیماهای سرنشین دار، جمع آوری داده ها و تصاویر فضاپیمای سرنشین دار و صدور فرمان های جدایش و بازیابی را به عهده دارد.

- زیرسیستم ارتباطات:

این زیرسیستم با استفاده از آنتن های تعریف شده وظیفه تعیین موقعیت و برقرار ارتباط با ایستگاه زمینی را دارد تا اطلاعات جمع آوری شده را به ایتسگاه های زمینی ارسال و داده های ارسال شده از ایستگاه زمینی را دریافت کند.

- زیرسیستم هدایت، کنترل و ناوبری:

این زیرسیستم بعد از جدایش حامل از فضاپیما و در فاز خارج از جو فعال می شودو

در این مرحله به کمک زیرسیستم کنترل وضعیت، پایدار سازی فضاپیما توسط کنترل نرخ دوران انجام می گیرد.

- زیرسیستم جدایش، سپر و جاذب ضربه:

وظیفه این زیرسیستم، جداسازی فضاپیمای سرنشین دار از حامل در ارتفاع تعیین شده است. همچنین کاهش ضربه وارد شده بر فضاپیما از دیگر وظایف این بخش است.

- زیرسیستم بازیابی :

این سیستم کاهنده سرعت در فاز بازگشت را به عهده دارد و طراحی آن باید طوری انجام گیرد که بتواند پس از بازشدن چترها سرعت فضاپیمای سرنشین دار را به حد مطلوب و قابل تحمل برای سرنشین کاهش دهد.

- زیرسیستم لغو پرتاب:

این زیرسیستم یک سیستم پروازی کامل است که تمامی بخش های یک وسیله پرنده را به تنهایی داراست.

در این فضاپیما زیرسیستم لغو پرتاب پس از خاموشی موتور حامل توسط موتورهای فرار از فضاپیما جدا می شود.

هرساله روز 14 بهمن مصادف با روز فناوری فضایی برنامه های مختلفی برگزار می شد که مراسم امسال به دلیل همزمانی با پرتاب ماهواره فجر به روز 28 بهمن موکول شد. 

14 بهمن سال 1387 ایران اسلامی موفق به پرتاب موفقیت آمیز ماهواره امید شد و با اولین پرتاب فضایی خود در فهرست کشورهای دارای توانایی پرتاب ماهواره قرار گرفت که به این مناسبت 14 بهمن به روز ملی فناوری فضایی نامگذاری شد. 

ورود این روز به تقویم ملی کشور پس از تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی و ابلاغ رییس جمهور به عنوان رییس این شورا، محقق شد.