انشمندان دانشگاه جانز هاپکینز با تحلیل نور صدها هزار جسم آسمانی با استفاده از دادههای مرکز «بررسی دیجیتالی آسمان اسلون» در نیومکزیکو، نقشهای منحصربهفرد از مولکولهای رازآلود کهکشان راه شیری را ارائه دادهاند که این مولکولها مسؤول وجود ویژگیهای معماگونه در نور ستارگان هستند.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، تیم علمی با همکاری «پروفسور برایس منارد» از دپارتمان فیزیک و نجوم دانشگاه جانزهاپکینز، به دنبال مشاهده مکان این مولکولهای رازآلود بودند و خلق نقشه جدید نیازمند تحلیل مقادیر عظیم دادهها و استفاده از قدرت تحلیلهای آماری بود.
ویژگیهای معماگونه نور ستارگان که منجمان آنها را «باندهای پخش بین ستارهای» یا DIBs مینامند، از زمان کشف آنها توسط «مری لئا هگر» از «رصدخانه لیک» در سال 1922 برای ستارهشناسان معما بودهاند.
این دانشمند با تحلیل نور ستارگان، خطوط غیرمنتظرهای را دریافت که توسط مولفهای در درون فضای میانستارهای بین ستارگان و زمین ایجاد شده بودند.
تحقیقات بیشتر نشان داد این خطوط مرموز ناشی از مولکولهای مختلفی بودند اما این که دقیقا چه تعداد از این مولکولهای احتمالی مسؤول چنین ویژگیهایی هستند، برای تقریبا یک قرن به شکل معما باقی ماند.
نقشه جدید مبتنی بر دادههای رصدخانه اسلوناست و مکان این مولکولهای رازآلود را آشکارسازی میکند.
این دادهها توسط دو تیم علمی گردآوری شدند. یکی از آنها بر متراکمترین بخشهای کهکشان راه شیری متمرکز شد. اعضای این گروه از مشاهدات مادونقرمزی استفاده کردند که میتوانند از میان ابرهای غبارآلود به ستارگان مبهم برسند. گروه دیگر نیز از نور مرئی برای شناسایی مولکولهای مرموزی استفاده کرد که بالای صفحه کهکشان راه شیری واقع شدهاند، جایی که ویژگیهای آنها بسیار ضعیف و اندازهگیریشان دشوار است.
این تیم علمی نور بیش از نیم میلیون ستاره، کهکشان و تپاختر را برای شناسایی ویژگیهای مولکولهای واقع در ناحیه بالا و پایین دیسک کهکشان راه شیری تحلیل کرد. علاوه بر این، این گروه قادر به مشاهده انواع محیطهایی شد که احتمال یافتن این مولکولها در آنها بیشتر است.
اعضای تیم تحقیقاتی دریافت تعدادی از مولکولها نواحی متراکم گاز و غبار را ترجیح میدهند؛ در حالی که دیگران نقاط دورتر از ستارگان را انتخاب میکنند. این برای نخستین بار است که محققان حرکت این مولکولهای رازآلود را حول کهکشان راه شیری مشاهده کردهاند.
تقریبا یک قرن پس از کشف چنین مولکولهایی، هنوز ماهیت آنها معماست؛ اما دانشمندان دانشگاه جانزهاپکینز با خلق این نقشه یک گام به سوی درک ساختار و مواد تشکیل دهنده آنها نزدیک شدهاند.
این نتایج دانشمندان را به سوی آزمایشات و مشاهدات بیشتر برای کشف ویژگیها و ماهیت این مولکولهای معماگونه رهنمون میسازد.
جزئیات این نقشه در دویست و بیست و پنجمین نشست انجمن ستارهشناسی امریکا در سیاتل ارائه شد.