تلسکوپ فضایی ناسا به تازگی دریافته قلب کهکشان راه شیری دو میلیون سال پیش، نوعی انفجار عظیم را تجربه کرده که گازها و مواد دیگر را با سرعت دو میلیون مایل در ساعت به بیرون ساطع کرده است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، دانشمندان هم‌اکنون در حال مشاهده ابرهای گازی حاصل از این انفجار هستند که در فاصله 30 هزار سال نوری از بالا و پایین صفحه کهکشان راه شیری در حرکت‌اند.
این ساختار‌های عظیم پنج سال پیش و به عنوان جرقه اشعه گاما در مرکز کهکشان راه شیری کشف شدند. محققان از آن زمان تاکنون در حال بررسی این ویژگی‌های بالن‌مانند با استفاده از اشعه‌های ایکس و امواج رادیویی بوده‌اند.
آنها در حال حاضر به دنبال محاسبه جرم ماده انفجاری هستند که از کهکشان راه شیری به بیرون ساطع شده و انجام این کار به تعیین عامل این انفجار کمک می‌کند.
منجمان دو منشأ احتمالی را برای این لوب‌های دوقطبی پیشنهاد داده‌اند: آنها یا در اثر توفان آتشین ناشی از تولد یک ستاره در کهکشان راه شیری و یا از انفجار سیاهچاله فوق‌عظیم در مرکز آن به وجود آمده‌اند.
گرچه منجمان بادهای گازی را مشاهده کرده‌اند که از جریان‌های ذرات باردار تشکیل شده‌اند و از هسته‌های دیگر کهکشان‌ها به بیرون ساطع می‌شوند، نمایی بی‌نظیر و نزدیک از این آتش‌بازی‌های کهکشان راه شیری را شکار کرده‌اند.
«آندرو فاکس» از «موسسه علم تلسکوپ فضایی» در بالتیمور مریلند و رهبر ارشد این پروژه، در این رابطه گفت: زمانی که محققان مرکزهای کهکشان‌های دیگر را مشاهده می‌کنند، چنین جریاناتی بسیار کوچک‌تر به نظر می‌رسند زیرا این کهکشان‌ها بسیار دور هستند اما ابرهایی که در این پروژه بررسی شده‌اند، 25 هزار سال نوری از زمین فاصله دارند و در کهکشان راه شیری قرار دارند.
جزئیات این دستاورد نجومی در The Astrophysical Journal Letters قابل مشاهده است.