نتایج تحقیقات صورت گرفته توسط محققان اتریشی نشان می‌دهد، دمای مناسب زمین برای میزبانی از حیات ناشی از رفتار مناسب سیاره زحل است.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا ، محققان دانشگاه وین تأثیرات مشترک زحل و مشتری – دو سیاره سنگین منظومه شمسی – را بر تغییر شکل مدارات سیارات دیگر از جمله زمین مورد بررسی قرار دادند.
از مدل‌های رایانه‌ای برای بررسی نحوه اثرگذاری تغییر مدار سیاره زحل بر روی زمین استفاده شد.
مدار زمین تقریبا دایره‌ای شکل است و فاصله آن از خورشید بین 147 و 152 میلیون کیلومتر متغیر است؛ اما اگر مدار این غول حلقه‌دار اندکی متفاوت بود، مدار زمین نیز دچار تغییر می‌شد.
حرکت مدار زحل و نزدیک‌تر شدن 10 درصدی آن باعث کشیده شدن چند میلیون کیلومتری مدار زمین می‌شد، درنتیجه سپری کردن هر سال خارج از منطقه قابل سکونت – حلقه اطراف خورشید با دمای مناسب برای وجود آب به شکل مایع – افزایش پیدا می‌کرد.
همچنین با استفاده از یک مدل ساده، محققان دریافتند که شیب مدار زحل می‌توانست باعث طولانی شدن مدار زمین شود؛ هرچه شیب بیشتر باشد، کشیدگی مدار زمین افزایش پیدا می‌کند.
با افزودن سیاره ناهید و مریخ به این مدل، مدارات هر سه سیاره بار دیگر مورد بررسی قرار گرفتند که نشان می‌دهد، با افزایش شیب سیاره زحل، کشیدگی مدار این سه سیاره نیز افزایش پیدا می‌کند.
نتایج این مطالعه در مجله Astrobiology منتشر شد.