«آناتولی بریزاووی» از فضانوردان معروف شوروی که روزگاری رکورد اقامت هفت ماهه او و همکارش «والنتین لبدف» در ایستگاه فضایی «سالیوت-7»، نامشان را پر آوازه کرده بود در سن 72 سالگی درگذشت.
به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی نجومی به نقل از ایسنا، وی در 11 آوریل 1942 دربب خانواده ای کشاورز در روستای «اِنیم تختموکایوس» در جمهوری «آدیگی» روسیه به دنیا آمد. در سال 1959مدرسه متوسطه روستای خود را به پایان رساند. چند سال به عنوان تراشکار در یک کارخانه کار می کرد تا بالاخره با علاقه ای که به پرواز داشت، وارد آموزشگاه خلبانی نیروی هوایی در «کاچینسکی» شد. او توانست در سال 1965 این آموزشگاه را با رتبه ممتاز به پایان برساند.
وی بین سال های 1972 تا 1977 همزمان با کار در نیروی هوایی، تحصیلاتش را درآکادمی شبانه نیروی هوایی ادامه داد و آن را باتخصص « فرماندهی ستادهوایی» تمام کرد. درآوریل 1970 با انتخاب فرمانده نیروهای هوایی به عنوان نامزد فضانوردی به مرکزآمادگی فضانوردان معرفی شد و بعد از گذراندن معاینات مختلف علمی و پزشکی، کار آموزش و تمرین برای سفر به فضا را آغاز کرد.
بریزاووی بین سال های 1972 تا1974در گروه فضانوردان برنامه نظامی « اسپیرال » که نوع کوچکی از کیهان پیماهای نوع شاتل بود آموزش می دید اما با تعطیل شدن این طرح به کیهان نوردان طرح نظامی «آلماز» منتقل شد.
از 1975 تا1976 به عنوان فرمانده گروه چهارم فضانوردان اعزامی برای پرواز به ایستگاه مداری «سالیوت-5 » آموزش دید اما ادامه کار در این ایستگاه تعطیل شد و او تا زمان پروازش به «سالیوت-7» چند بار در نقش فرمانده گروه های جانشین اعزامی به «سالیوت-6»تمرین می کرد و آموزش می دید.
سرانجام در سال 1981 به عنوان فرمانده اولین هیا ت اعزامی به ایستگاه مداری « سالیوت-7 » انتخاب شد و برای پروازی رکوردشکن به همراه والنتین لبدوف، آموزش و تمرین را آغاز کرد.
سفر تاریخی این دو بر عرشه ناو «سایوزتی-5» و ایستگاه فضایی «سالیوت-7» در 13 مه 1982 آغاز و پس از 211 شبانه روز و 9 ساعت و چهار دقیقه و 32 ثانیه در 10 دسامبر 1982 به پایان رسید. در جریان این سفر، بریزاووی و همراهش با دو گروه از فضانوردان مهمان ملاقات کردند. وی همچنین یک راهپیمایی فضایی دو ساعت و نیمه داشت که طی آن بعضی آزمایش ها را در بیرون ایستگاه مداری به انجام رسانید.
بریزاووی گرچه تا سال 1992 نیز در گروه فضانوردان آموزش می دید اما دیگر موفق نشد به سفری فضایی برود.
وی به خاطر فعالیت های برجسته اش چه در هوانوردی و چه در فضانوردی، مدال های مختلفی گرفت که از جمله می‌توان به مدال «ستاره طلایی قهرمان اتحاد جماهیر شوروی» و مدال «لنین» در سال 1982، مدال «شایستگی دراکتشافات فضایی» در سال 2011، مدال سازمان فضایی روسیه برای «همکاری های بین المللی درفضا» در 2012، همچنین نشان «لژیون دونور» فرانسه در 1982، مدال «کرتیچاکرا» هند در سال 1984 و مدال «خورشیدآزادی» افغانستان در 1988 اشاره کرد.
آناتولی بریزاووی، مردی کم صحبت اما فعال در زمینه های اجتماعی بود. وی سرانجام در 20 سپتامبر 2014 در شهرک ستارگان در حومه مسکو بدرود حیات گفت.