1403/09/01 - 18 جمادى الاولى 1446 - 2024/11/21
العربیة فارسی

Astronomical Research Center (A.R.C.)

مرکز مطالعات و پژوهشهای فلکی - نجومی
250 | اخبار | 1384/07/10 820 | چاپ

کشف «ماه» دهمین سیاره منظومه شمسی ـ یک 10

ستاره شناسانی که مدعی شده‌اند دهمین سیاره منظومه شمسی را کشف کرده‌اند اکنون ادعا می‌کنند که این سیاره جدید یک ماه نیز دارد.
به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این ستاره شناسان اعلام کردند که در ماه گذشته میلادی و زمانی که در حال مشاهده این سیاره جدید از هاوایی بودند، جرم آسمانی کم نوری را رویت کرده‌اند که به دنبال این سیاره در حال حرکت بوده است.
این دانشمندان و ستاره شناسان که به سرپرستی مایکل براون از انستیتو فن آوری کالیفرنیا در این خصوص به تحقیقات گسترده‌ای پرداخته‌اند، اعلام کردند که کشف این ماه بسیار مهم است زیرا این نکته به دانشمندان کمک می‌کند تا به بررسی توده‌های تشکیل دهنده این سیاره جدید بپردازند.
در ماه جولای گذشته مایکل برون از مشاهده یک شی آسمانی یخی و صخره‌ای بزرگتر از سیاره پلوتو در کمربند «کویی‌پر» خبر داده بود.
این سیاره در حال حاضر Xena نام گرفته است و انجمن جهانی نجوم نیز کشف آن را به عنوان دهمین سیاره منظومه شمسی تایید کرده است.
دانشمندان همراه براون اعلام کرده‌اند که با بررسی فاصله این ماه با سیاره یاد شده و چگونگی چرخش آن به دور این سیاره خواهند توانست میزان سنگینی اجرام و حجم آن را اندازه‌گیری کنند.
به عنوان مثال دانشمندان می‌دانند که هر چه یک ماه با سرعت بیشتری به دور یک سیاره بچرخد، جرم آن سیاره بیشتر خواهد بود.
با این حال گفته می‌شود کشف این ماه به احتمال فراوان پاسخ مناسبی برای دریافت این موضوع که چه چیزی واقعا این سیاره را ساخته است، ارائه نخواهد کرد. در حال حاضر مشکل اصلی این است که هیج تعریف رسمی برای یک سیاره و در نظر گرفتن معیارهایی نظیر ابعاد و دیگر خصوصیات آن وجود ندارد.
به گزارش ایسنا، این شیء ابتدا در سال 2003 کشف شده بود اما سیاره بودن آن اخیرا تایید شد.
فاصله این شیء از خورشید بیش از دو برابر فاصله پلوتون از خورشید است. تاکنون تصور می‌شد پلوتون دورافتاده‌ترین سیاره منظومه شمسی است.
جرم این سیاره حداقل به اندازه پلوتون است. سیاره جدید که نام علمی آن « 2003 یو بی 313» و قطر آن تقریبا سه هزار کیلومتر است توسط ستاره‌شناسان در کالیفرنیا و هاوایی کشف شد.
این بزرگترین جرم آسمانی است که از زمان اکتشاف نپتون در سال 1846 در مدار خورشید کشف می شود.
هنوز جزییات کاملی در مورد این جرم آسمانی در دست نیست اما مشخص شده است که در مداری نامتعارف گردش می کند و فاصله آن با خورشید هرگز کمتر از فاصله نپتون با مرکز منظومه شمسی نیست و بخش اعظم مدار آن در فاصله‌ای دورتر از سیاره پلوتون قرار دارد.
فاصله متوسط نپتون و پلوتون از خورشید به ترتیب 1/30 و 5/39 برابر فاصله متوسط زمین از خورشید است که خود به بیش از150 میلیون کیلومتر می‌رسد که آن را یک واحد اخترشناسی (AU) می نامند.
به گفته اخترشناسان کم‌وبیش مشخص است که این سیاره از یخ و توده های سنگ تشکیل یافته است.
به دلیل خاصیت این جرم در انعکاس نور، اندازه گیری آن با حاشیه خطای قابل توجهی همراه بوده و هنوز ابعاد واقعی آن مشخص نشده است.
------
Isna.ir